Transcriptie

Beste Generator, jij bent de essentie van levensenergie.
Jij bent een unieke expressie van creativiteit.

Hoe zou jouw leven eruit zien als…

… je absoluut écht en authentiek in het leven zou staan?
… je diep tevreden bent met het werk dat je doet?
… je uitermate gerespecteerd wordt voor jouw waardevolle bijdrage?

Ik weet het, dit kan misschien wel wat verdriet in je losmaken of klinken alsof het te mooi is om waar te zijn. Je voelt misschien dat het onmogelijk is om écht en authentiek te zijn. Of je voelt je diep vanbinnen ontevreden en gefrustreerd. Of je merkt misschien op dat niemand ziet hoe waardevol jij bent. Of je weet misschien niet eens wat die waardevolle bijdrage zou kunnen zijn.

Het is een proces. Een levenslange reis waarin je je eigen natuur leert omarmen.
Laagje voor laagje. Stukje per stukje.

En je bent niet alleen. Het is een collectief proces.
Iedere keer dat een Generator begint met het omarmen van haar natuur wordt de wereld een stukje mooier. Dat is de missie. En om jou te bekrachtigen en te ondersteunen op deze missie schreef ik deze longread.

—

De Generator-strategie

Wachten om te Antwoorden.

Wat betekent dat nu precies?

In de geest van Ra Uru Hu, de grondlegger van Human Design, is “Wachten om te Antwoorden” de Strategie van het Generator-type. En hier maak ik geen onderscheid tussen Generators en Manifesting Generators. Beide types zijn in de kern dan ook Generator-types.

In Designed to Blossom deelt Rosy Aronson dat het niet zozeer gaat om wat je doet. Het gaat eerder om waar je vandaan komt met wat je doet — de initiële drijfveer. In elk moment nodigt het leven ons immers uit om bewuster deel te nemen, om ons bewuster te worden van die onderstroom die ons van nature moeiteloos vooruit stuwt in het leven. We worden uitgenodigd om bewuster aanwezig te zijn in ons eigen leven.

Toen ik nog steeds Zeno Dicksons vereenvoudigde benadering van Human Design aan het bestuderen was, deelde zij iets zeer interessants. Volgens Zeno is dit hét fundament van jouw Human Design-experiment: een observerende deelnemer worden in je eigen leven.

Maar wat betekent het om een observerende deelnemer te worden?
Dat is een pak lastiger om te begrijpen dan we denken. De geest weet het eigenlijk niet zo goed. Het is eerder een bewustzijn dat binnenin jou groeit. Zo hebben we vormbewustzijn — of lichaamsbewustzijn — dat grotendeels voor onze bewuste geest verborgen blijft. Het is er altijd geweest, maar voor veel mensen blijft het erg vaak onopgemerkt.

Waar we ons van bewust zijn is dus maar een deel van wie we zijn. Maar daarnaast bestaat dus nog een hele andere dimensie, een groot deel van onszelf, waar we ons niet van bewust zijn. De geest neemt verkeerdelijk aan dat datgene waar we ons van bewust zijn, ons hele wezen is. En dat zorgt voor een hele resem aan problemen in het leven.

Hoe word je je bewust van iets wat grotendeels onbewust is?
In het begin voelt het een beetje alsof we geblinddoekt door het leven gaan. Maar door steeds meer de observerende deelnemer te worden in ons eigen leven, merken we kleine gaatjes op in die blinddoek. En zo leren we steeds meer te zien wat eerst verborgen bleek te zijn.

Wanneer we in aanraking komen met een systeem zoals Human Design, dan wil een deel van ons die informatie begrijpen en daar iets mee doen. Het “doen” wekt de indruk dat wij controle hebben, dat we zelf actief die gaatjes in die blinddoek kunnen maken of ‘m zelfs helemaal kunnen afzetten. 

Maar in realiteit is die controle slechts conditionering en vaak ook een overlevingsstrategie om om te gaan met het onbehagen dat we voelen, of om van dat onbehagen af te komen. En zo gaat de geest allerlei verhaaltjes bedenken om dat voor elkaar te krijgen. Dan gaan we die verhalen voor waar aannemen en trappen we weer in die valkuil van de geest die het zogezegd wel weet. Dan gaan we daarop allerlei acties ondernemen.

In realiteit valt er niets te doen.
Of tenminste niet op de manier die we denken.

En hiermee kom ik terug bij die fascinerende Strategie van “Wachten om te Antwoorden.” 

Deze Strategie is jouw ingang om die observerende deelnemer te worden in jouw eigen leven. Het is een eenvoudige Strategie, maar daarom niet makkelijk om te volgen. Het vraagt moed en doorzettingsvermogen, want van zodra je dit pad gaat bewandelen, bevind je je in een heuse heldenreis. Daarom maken ook weinig mensen die reis. Spannend!

Met deze longread wil ik je dan ook uitnodigen om een pauze te nemen en te reflecteren. Met deze uitnodiging wil ik jou uitdagen om een tijdlang met jouw Strategie te gaan zitten, zo lang als je kan. 

En wanneer je afgeleid wordt of je hebt geen zin om ermee te gaan zitten, geef het tijd. Kom terug bij je Strategie telkens wanneer je je geroepen voelt. Het is immers geen wedstrijd. Het is slechts een uitnodiging en de uitnodiging staat altijd open voor jou om op elk moment daarmee te verbinden of je terug los te maken.

Laten we even dieper duiken…

—

Onder druk

Wat je doet is niet zo belangrijk als wat de initiële drijfveer was.

Of, in andere woorden: wat drijft jou?

Dit is een vraag die je jezelf keer op keer kan stellen. Het is deel van de oefening. 

Iedere keer dat je die drive of druk voelt om iets te doen, om te reageren of in actie te komen, word je eigenlijk uitgenodigd om een mini-pauze te nemen en te reflecteren: wat is het nu precies wat me vooruit duwt? 

Nu, jouw geest kan natuurlijk allerlei verhaaltjes gaan bedenken over het waarom van wat je doet. Ook dat is niet belangrijk. Het gaat ‘m over jouw intentie voor je iets doet: ben je van nature die onderstroom aan het volgen, of kom je in actie, ga je reageren vanuit een druk die je voelt vanuit de buitenwereld, vanuit verwachtingen of conditionering?

En dan zal je zien dat wanneer je je bewust wordt van je drijfveer, het eigenlijk niet zozeer gaat om wat je doet. Je zou van alles kunnen doen maar het zou niet zoveel uitmaken. Maar waar je vandaan komt, wat jou initieel dreef, die intentie, dat is waar de sleutel zich bevindt. En soms kan die ontdekking heel erg oncomfortabel voelen, bv. wanneer je ontdekt dat heel veel van wat je doet misschien vooral gedreven wordt door het zoeken naar bevestiging en goedkeuring van anderen. 

Zo zijn er nog vele andere voorbeelden waarin jouw intentie gedreven kan zijn door conditionering, ingesleten overlevingsstrategieën of zelfs door regelrechte trauma-respons.

Maar onderliggend is er ook een soort onderstroom; er is “flow.”
Je hebt deze onderstroom allicht al eerder gevoeld. Het is er altijd. Stabiel, soms heel erg sterk, soms zeer subtiel. Soms even afwezig. Dan is er rust. Niets te doen.

En vaak zijn we er ons helemaal niet bewust van. Deze onderstroom is wat ons van nature vooruit drijft in het leven. Voor een Generator is het pure levensenergie. Het is alles. En het beweegt in een bepaalde richting. Die richting is erg uniek aan elk persoon. Die richting is door de geest meestal niet gekend. Het voelt vaak als een sprong in het onbekende.

Het is ook niet zozeer belangrijk te weten waar het ons naartoe drijft. En het gaat ook niet om het “hoe” van het doen. Dit zijn allemaal kleine omweggetjes van de geest om onszelf bezig te houden, ons af te leiden van die onderstroom, vooral wanneer we angst of weerstand voelen, omdat iets anders loopt dan verwacht of iets niet past in het vooropgestelde plaatje, maar ook omdat we nu eenmaal geconditioneerd zijn om de geest aan het roer van ons leven te zetten en te houden.

Denk er eens even over na:

• is er momenteel druk die je oppikt in je systeem?
• komt die druk van de buitenwereld, verwachtingen die je voelt, overtuigingen die je hebt, etc.?

In Human Design hebben we geleerd dat er druk is die van twee kanten komt: van boven en van onderen. Druk komt door het Hoofdcentrum in onze geest. En er is ook druk die van onderuit in het lichaam komt, via het Wortelcentrum. Daarnaast ervaren we ook een soort van “druk” via de openheid (wat niet ingekleurd is) in de grafiek, omdat daar de wereld bij ons binnenkomt.

Daardoor staan onze geest en ons lichaam heel vaak onder druk om te handelen, zodat we van die druk af kunnen komen. En het maakt zelfs niet uit of we die centra gedefinieerd hebben of niet: we kunnen het allemaal wel voelen.

En dan is er nog een heel ander soort “druk” die verband houdt met de Magnetische Monopool, het kristal dat zich binnenin ons G-centrum bevindt. Deze druk voelt niet altijd als persoonlijk aan. Het voelt eerder alsof er iets groters dan onszelf aan het werk is, iets wat de gehele mensheid in een bepaalde richting duwt, en binnen die richting hebben we allemaal individueel een unieke rol te spelen, wat we doorgaans meer als onze persoonlijke richting ervaren.

Wie is deze bestuurder die ons in een bepaalde richting rijdt? Het is niet de geest. En het is ook niet het lichaam. Maar het lichaam weet er wel alles van. En het lichaam is altijd afgestemd op die bestuurder. Het lichaam is namelijk het voertuig met die Magnetische Monopool aan het stuur. En onze bewuste geest bevindt zich als passagier op de achterbank.

De bestuurder is niet die “ik,” die we ervaren. ”Ik” is wie wij (denken dat we) denken dat we zijn. Het is onze bewuste Persoonlijkheid. Het spreekt vanuit de bewuste geest en het kan het lichaam gewaarworden en voelen tot op een bepaald niveau. Het kan het lichaam letterlijk waarnemen in de spiegel, bijvoorbeeld. 

“Wie we denken dat we zijn” refereert in Human Design naar alles wat zwart gekleurd is binnen onze Human Design-grafiek, ook bekend als onze “bewuste Persoonlijkheid.” Ra Uru Hu, de grondlegger, grapte vaak door “wie we denken dat we zijn” meermaals te herhalen om weer te geven dat we ons met de geest helemaal gek kunnen maken, als we denken dat we zo het volledige plaatje kunnen zien. We ervaren dan ook illusies binnen illusies via de geest.

De bestuurder is het meer subtiele programma, het deel van onszelf waar we heel graag controle over zouden willen. Maar we hebben die controle niet. En dat is het interessante stuk. Want als we dit deel van onszelf écht zouden omarmen, dan zouden we onszelf in ultieme afstemming brengen. En wanneer we ons in afstemming bevinden, dan ontgrendelen we ons ware potentieel. Dan gaan we op en top leven als onszelf, de persoon die we geboren zijn te zijn.

De meesten van ons zijn zich echter niet bewust van dit deel van onszelf. We zitten veelal gevangen in de illusie van wie we denken (dat we denken) dat we zijn. Wie we denken (dat we denken) dat we zijn nemen we voor waar aan. We nemen het aan als onze realiteit. Maar dat is niet het volledige plaatje. En dat plaatje is bovendien gekleurd door onze eigen unieke filter. 

Door vele generaties heen zijn we collectief geconditioneerd om de geest als een soort oppermacht te zien die ons leven kan “maken,” beheersen en besturen. De geest als oppermacht die het leven “bedenkt” en ons als dusdanig pusht om dat ook waar te maken. De geest als oppermacht die ons vertelt hoe we ons leven moet leven en hoe het leven zou moeten zijn. 

En daardoor zijn we onbewust voortdurend in strijd met het leven. Die strijd ontaardt dan ook heel vaak in pure ellende, in diepgaand lijden. We “zien” het leven niet meer voor wat het echt is, omdat we verstrikt raken in wat de bewuste geest ons voortdurend voorschotelt als zogezegde “waarheid.” Daardoor verliezen we het contact met die subtiele onderstroom, waardoor we denken dat we de bestuurder zijn van ons leven. En zo forceren we onszelf doorheen het leven, met alle gevolgen van dien.

In plaats van die subtiele onderstroom te vertrouwen en te volgen, proberen we onze weg doorheen het leven te “bedenken,” en het leven als dusdanig te scheppen of te manifesteren. Een hele manifestatie-cultuur is zo ook ontstaan die de indruk wekt dat als jij niet het leven leidt dat jij wil leiden, je ergens in bent gefaald. Dat je niet voldoet. Dat je niet (goed) genoeg bent. En dat dat jouw schuld is.
De druk van zo’n manifestatie-maatschappij op ons welzijn is natuurlijk heel erg groot, vaak ondraaglijk zelfs.

Dus, voor we doorgaan wil ik je graag uitnodigen om hier een tijdje mee te gaan zitten. Wat drijft jou? Voel je die onderstroom of zit je je leven vooral te “bedenken?” Hoe ben jij geconditioneerd om jouw leven te leiden? Hoe zou het voor jou voelen om dat los te gaan laten?

Door dit simpelweg te lezen en door te gaan naar het volgende hoofdstuk ga je niet zien waar dit echt om draait. Het is alleen door het tijd te geven om het écht te laten bezinken dat er iets anders tevoorschijn kan komen. Wat dat is, is aan jou om te ontdekken…

—

Wachten

We zijn dus heel vaak onderhevig aan allerlei soorten druk. Wijsheid is weten welke druk bedoeld is voor ons om ons tot actie te bewegen. Pfew, wat een uitdaging!

Dit is een oefening voor jou om te reflecteren en ik hoop dat het jou zal helpen om een dieper begrip te krijgen van wat het betekent om te “Wachten om te Antwoorden,” en dus te ontdekken wat die subtiele onderstroom van nature voor jou in petto heeft.

Telkens wanneer je die druk voelt om te gaan doen, in actie te komen of te reageren, stel jezelf de volgende vragen:

• Ben ik iets uit de weg aan het gaan of aan het vermijden?
• Ben ik op zoek naar afleiding?
• Voel ik me onder druk gezet en wil ik daaraan toegeven?
• Waar komt die druk vandaan?
• Wiens druk is het? Van mij of van de ander?
• Zet ik mezelf onder druk door bepaalde overtuigingen, verwachtingen of conditionering?
• Wat wil het leven dat ik als van nature doe?

Dit is jouw ingang tot het experiment. Je voegt hiermee een soort pauzeknop in in je leven, die je even kan indrukken, i.p.v. vol-automatisch tot actie of reactie over te gaan. Je vraagt jezelf af: wat gebeurt hier eigenlijk? 

Vaak gaan we immers vanuit automatische piloot reageren of handelen, zonder ons ook maar enigszins bewust te zijn van wat ons initieel dreef. Dan is het natuurlijk erg lastig om je Strategie te volgen. De eerste stap is immers leren om even eerst die pauzeknop in te drukken, om niet op automatische piloot te handelen of te reageren, maar jezelf net vóór dat dat gebeurt, te vangen.

Dit is Wachten. Het is heel eenvoudig. In plaats van op automatische piloot in actie te komen of te reageren, druk je de pauzeknop en Wacht je. Je weet niet waarop. Je weet niet hoe het zal zijn of hoe je je zal voelen als je Wacht. Je stelt je simpelweg open voor het Wachten zelf. Je breekt hier met belangrijke patronen in je leven en dat kan natuurlijk heel erg onnatuurlijk, onwennig en oncomfortabel voelen in het begin.

Van nature leidt jouw lichaam je namelijk naar bepaalde bewegingen, bezigheden, acties, interesses, etc. maar ook naar inactiviteit, rust en niets-doen. Maar er is een verschil tussen van nature die onderstroom volgen en reageren op automatische piloot vanuit een diep-geconditioneerd en ingesleten patroon.

We zijn namelijk allemaal van kinds af aan geconditioneerd om wat van nature wil gebeuren vanuit de geest bij te sturen, als dit op een of andere manier niet past in het plaatje dat we in ons hoofd hebben over hoe het leven zou moeten verlopen, wat je geacht wordt te doen, wat hoort, etc. Of er kickt een overlevingsmechanisme in, omdat we het simpelweg te spannend vinden om die natuurlijke sturing te volgen. 

Onze geest is qua oppermacht zo sterk geworden — en dit is een evolutie van zo’n 85.000 à 90.000 jaar — dat het heel snel die onderstroom gaat afwijzen en overheersen. Vaak zijn we ons dus zelfs helemaal niet meer gewaar van die onderstroom die ons zachtjes wil sturen en leven we hoofdzakelijk in de droomwereld van ons geest die denkt te weten hoe ons leven zou moeten verlopen en als dusdanig ons stuurt en pusht.

Zo hebben we een heel zelfbeeld opgebouwd, alsook een beeld van hoe ons leven zou moeten verlopen. Maar dat is vaak niet wie we écht zijn en hoe het leven zich als van nature voor ons ontvouwt. Dat “valse zelf” noemen we in Human Design het “niet-zelf.” 

—

De observerende deelnemer

In Human Design bestaat er zoiets als “deconditioneren.”
Met deconditioneren bedoelen we dat we dat opgebouwde “niet-zelf” laagje voor laagje gaan afpellen tot we weer bij ons ware zelf uitkomen. We breken als vanzelf door onze ingesleten patronen heen door onze Strategie (en Autoriteit) te volgen. Strategie (en Autoriteit) zijn dan ook een handige tool om dat proces bewust in gang te steken. 

Het gekke is dat we alleen maar een getuige hoeven te zijn van dat proces. We hoeven niets te “doen” of iets te veranderen of aan te passen of bij te sturen. Je observeert terwijl je deelneemt aan het leven. Door jouw Strategie (en Autoriteit) te volgen kom je vanzelf waar je moet zijn en ga je ook als vanzelf die “niet-zelf” huid van je afschudden. Natuurlijk is dit wel een langzaam proces. Er zijn geen “shortcuts” of “quick-fixes.” Het gaat dan ook om de reis, de ervaring, het experiment, en niet om de bestemming.

Natuurlijk kan dit erg makkelijk omslaan in een mentale trip waarin de geest er van houdt om dingen te gaan analyseren en uit te gaan leggen door alles te gaan bekijken door de lens van Human Design of onze grafiek. Ook dat is niet de bedoeling. Je hoeft Human Design dus niet te gaan studeren om te begrijpen wat niet-zelf is en wat je ware zelf. Door simpelweg jouw Strategie (en Autoriteit) te eren, kom je immers vanzelf tot dat bewustzijn.

Jouw bewustzijn verandert en groeit vanzelf omdat je je openstelt voor het leven dat je leeft, en omdat je je openstelt voor de mogelijkheid dat jouw geest niet altijd (meestal niet dus) de waarheid in pacht heeft. Omdat je je openstelt voor een ander soort leiding doorheen het volgen van je Strategie (en het eren van je Autoriteit), een innerlijke leiding die komt vanuit het vormbewustzijn — jouw lichaam als wijs wezen — waar jouw geest amper tot geen vat op heeft.

Je kan je geest dan ook als een aparte entiteit naast je neerzetten en ernaar kijken. Wat denkt die? Wat voor gedachten gaan daar allemaal door dat hoofd? Wat zegt die allemaal tegen jou? Ook dat kan je gaan observeren, terwijl je nochtans nog altijd aan het denken bent. Je hoeft dus niet te stoppen met denken. Kijk er gewoon naar. Laat het zijn ding doen. Maar neem het met een flinke korrel zout. Laat het maar praten, maar daarom hoef je nog niet te doen wat het jou vertelt.

Dat is alles wat er te doen valt, als je dat al “doen” kan noemen. Het is niet zo’n agressief of ingrijpend “doen” zoals in actie komen of ergens op reageren of naar handelen. Je hoeft niet actief veranderingen proberen aan te brengen of actief een andere weg in te slaan. Je hoeft niet te proberen jouw grafiek in de praktijk om te zetten en je design te leven. 

Het is veel subtieler. Het voelt meer als een klein beetje afstand nemen zodat je tot nieuwe perspectieven kan komen terwijl je jezelf en het leven, en alles wat er binnenin en rondom jou gebeurt, simpelweg aanschouwt zoals een film dat zich afspeelt op het doek. En je wordt je meer bewust van de vergankelijkheid der dingen — alles is immers voortdurend in beweging.

Dus, ga even lekker zitten in die bioscoopstoel en aanschouw wat er zich op dat doek afspeelt. Zie jezelf als de acteur in die film, maar ook als de toeschouwer in de zaal. Zie het als een avontuur dat jou naar nieuwe werelden brengt waarvan je niet eens wist dat ze bestonden. Gewoon als oefening. 

Uiteindelijk, een film kan heel erg entertainend zijn. We hebben geen controle over hoe de film verloopt en afloopt, maar we kunnen er wel van “genieten.”

En opnieuw: je hoeft niet te bedenken wat die observaties betekenen, of ze te gaan proberen labelen en in vakjes te stoppen, zo van: “Dit is dit en dat is dat. En dit is waarom. En dat is hoe.” Niet nodig. Eenvoudigweg observeren, als een mindful oefening. Meer niet. Je merkt het op en je laat het weer los. Het échte inzicht komt vanzelf wel, als de tijd daar rijp voor is.

—

De geest als oppermacht

De meeste mensen geven zichzelf niet genoeg tijd om te observeren en zich dingen gewaar te worden. De meeste mensen gaan vol haast door het leven en drukken zelden op die pauzeknop. We zitten zo vaak in ons hoofd — en dat is onze cultuur, onze collectieve conditionering — dat we niet eens gewaarworden wat er in ons lichaam gebeurt, laat staan dat we ons bewust zijn van een onderstroom die ook aanwezig is in ons leven. Want de geest draait op volle toeren, zowat elke minuut van ons wakend leven.

Velen van ons moeten eerst erg ziek worden voor we het beginnen op te merken. Dan hebben we het gevoel geen keuze meer te hebben, alsof we plots met onze rug tegen de muur staan. Het is vaak echter een uitnodiging van het leven, hoe uitdagend zo’n tijd ook kan zijn, om eindelijk die broodnodige pauze te nemen en te reflecteren, je blik te verruimen en je meer te gaan afstemmen op wat het leven van nature voor je in petto heeft.

Leven met ziekte is een van de grootste uitdagingen die we voorgeschoteld kunnen krijgen. Het gaat dan ook niet om schuld. Er was niets wat je had kunnen doen. Het is gewoon wat het is. Maar vaak maken we van dat soort ervaringen intens lijden door de verhalen die we bedenken in ons hoofd over hoe het leven had moeten zijn, in plaats van simpelweg (alhoewel dat veelal heel erg lastig is) in die ervaring te zakken en het te zien als deel van het leven, dat gekke bestaan dat zo weer voorbij is.

De geest heeft immers geen idee en loopt alleen maar de uitgesleten paden af. Steeds weer opnieuw. Telkens weer diezelfde patronen die zich herhalen. Het blijft maar verhalen bedenken waarom iets gebeurt, waarom iets moet of niet moet, wat iets betekent, etc. Het probeert alles binnen het kader te passen dat het al kent, en wanneer dat niet lukt, wordt datgene regelrecht afgewezen, ontweken, ontkend of bevochten. Erg vermoeiend, vind je niet?

Het denkt dat het alles weet en dus gedraagt het zich ook alsof het alles weet. En wij zijn geconditioneerd om die sturing te volgen. Dan leidt het ons naar allerlei situaties en we beseffen niet eens hoe we in die situaties verzeild zijn geraakt. En dan voelt het alsof het leven ons maar overkomt en we gedoemd zijn diezelfde patronen te herhalen. Zo gaan we ons nog meer vastbijten om controle terug te proberen pakken, of we geven het op en worden geleefd door onze conditionering. Of we geven een ander de schuld van ons lijden. Het is een oneindige cyclus dat uiteindelijk naar pure zinloosheid leidt. Het is krankzinnig, als je er even bij stilstaat!

Vroeg of laat zal onze geest moeten toegeven dat het niet de oppermacht is. En dat kan heel erg onplezierig zijn op alle niveaus. Het lijden kan eerst ondraaglijk worden. Wanneer is het erg genoeg? Wanneer raken we de bodem? Sommige mensen geven er nooit aan toe en vechten tegen het leven tot op hun sterfbed. 

Ons lichaam is ontworpen om zo’n 84 jaar in goede gezondheid te opereren, maar in realiteit zijn we ons lichaam eerder aan het martelen en is het een wonder dat we in goede gezondheid die mijlpaal passeren.

En toch is de geest deel van het leven. We kunnen er niet van afkomen of het toegang weigeren tot ons leven. Het is deel van de ervaring die we “mens-zijn” noemen. Het is niet altijd even aangenaam of plezierig, maar dat is dan ook de aard van het leven. Het gaat op en neer en op en neer. Yin en yang. Maar daarom hoeven we nog niet te lijden. 

De geest heeft wel degelijk een waardevolle rol in ons bestaan. Het kan ook ronduit briljant zijn. A beautiful mind. Een genie. Maar het heeft niet de rol van de oppermacht die als een harde dictator ons leven mag besturen. In Human Design leren we ook hoe de geest zijn unieke plek kan innemen en hoe we ons brein en onze geest optimaal kunnen laten functioneren. En dan benutten we ook ontzettend véél meer van ons echte potentieel als mens.

Voor de geest is die autoriteit loslaten, echter, werkelijk beangstigend. Want het is genetisch al duizenden jaren (zo’n 85.000 à 90.000 jaar om precies te zijn) geconditioneerd om altijd in controle te zijn. En als het zich overgeeft aan een andere mogelijkheid, namelijk dat er een veel grotere intelligentie aan het werk is, dan krijgt de geest het idee dat het controle verliest. 

Voor de geest lijkt controle verliezen gelijk te staan aan afzien en doodgaan. En als er iets is waar we collectief ontzettend veel angst voor hebben, dan is het wel afzien en doodgaan. En toch is er een leven na de geest als oppermacht. En dat leven is eigenlijk waar we met z’n allen zo hard naar op zoek zijn, naar verlangen, doch we zoeken het meestal op de verkeerde plaats. 

De geest heeft de drang om te panikeren wanneer het zijn individualisering en oppermacht verliest. Want dat zou betekenen dat we eigenlijk geen individuen zijn die ons eigen leven “maken,” maar dat er een grotere kracht aan het werk is waar wij onderhevig aan zijn. De geest houdt niet van het idee dat het beïnvloed wordt door iets wat het niet begrijpt, laat staan door iets waar het helemaal geen controle over heeft. 

Het idee dat we worden “bestuurd” door iets groters dan onszelf klinkt een beetje als wat mensen geloven binnen een religie wanneer ze geloven in God, en toch, voor de geest is dat soort overgave meestal beangstigend. Toch zouden we met z’n allen wat meer “Insjallah” moeten zeggen, “als God het belieft.” 

Alleen verstaan we onder “God” iets geheel anders in Human Design, natuurlijk. Human Design is immers geen religie of geloofssysteem. Het is een vernuft systeem dat ons uitdaagt te experimenteren om te leven als onszelf, opdat we op en top ervaren wat het is om een uniek mens te zijn. En dat is niet iets wat we actief doen (leven als onszelf), maar waarin we vooral een getuige worden. We worden een getuige van hoe het leven zich als van nature voor en door ons heen ontvouwt.

—

De heldenreis

Hoe kunnen we leven met dit innerlijk weten, dat het leven zich plaatsvindt buiten de controle van de geest om?

Wel, we kunnen zien hoe de meeste mensen leven:

• we checken uit;
• we verdoven onszelf;
• we sluiten onszelf af;
• we gaan in de weerstand;
• we gaan in de ontkenning.

We maskeren dit innerlijk weten en de gevoelens die daarmee gepaard gaan door onszelf bezig te houden, onszelf te verdoven en onmiddellijke bevrediging te zoeken dat uiteindelijk onbevredigend blijkt, alles om onze geest bezig te houden met allerlei soorten activiteiten, gewoonten en verslavingen in een poging daar niet naartoe te moeten gaan.

We laten onszelf bijna nooit toe om die heldenreis aan te gaan.

En daarom kan die strategie van het “Wachten om te Antwoorden” zo beangstigend zijn in het begin, omdat het ons terug in verbinding brengt met een diepgaand deel van onszelf dat meestal té confronterend is voor de geest om naar te kijken, laat staan het te omarmen en ervan te houden.

Ken jij het verschil tussen oprechte zelfliefde en subtiele zelfverdoving?
Weet jij het verschil tussen ergens op Antwoorden en ergens aan verslaafd zijn?

Het lijkt banaal en ook, dit is niet exclusief voor Generators. We worden allemaal uitgenodigd om onszelf lief te hebben, maar we vallen allemaal in de valkuil van onszelf te verdoven. Het maakt niet uit welk Human Design-type je hebt. Het is menselijk. Het is onze menselijkheid.

Het vraagt heel veel moed, geduld en vaak ook een sterk support-netwerk (met mensen die jij vertrouwt en die jou liefhebben en steunen) om daar te gaan en met eerlijkheid naar jezelf te kijken, ook al moeten we het alleen doen (er is immers niemand die het voor ons kan doen). Om te zien wanneer je in die verdoving of afleiding gaat, eerder dan te kijken naar wat er écht is.

Daarom is het volgen van je Strategie (en het eren van je Autoriteit) een heuse heldenreis. Je wordt immers geconfronteerd met je eigen conditionering, je diepste angsten en trauma’s. Het vraagt moed om daar naar te durven kijken en vervolgens, tegen de automatische piloot van overlevingsstrategieën en ingesleten patronen in, jouw Strategie te volgen (en Autoriteit te eren), zeker als je weet dat, van het moment dat je dat doet, je ook gaat breken met de norm en het beeld dat anderen van jou hebben. Erg confronterend, niet?

In Human Design worden die moeilijke ervaringen en uitdagingen vaak “the shattering” genoemd, en ze kunnen ook echt aanvoelen alsof ons hele leven en ons hele idee van wie we zijn uit elkaar spatten. Het is een van de moeilijkste elementen uit het deconditioneringsproces en iedereen moet je, zonder enige uitzondering, minstens een keer doorheen.

“The shattering” gebeurt wanneer ons zelfbeeld en het beeld dat we van de wereld om ons heen hebben in het gedrang komt en we ons daarvan bewust worden. Ook onze relaties kunnen daardoor op losse schroeven komen te staan, wanneer je begint te merken dat die “valse zekerheid” er opeens niet meer is, of wanneer je in de mot krijgt dat iets of iemand allicht niet (langer) correct voor jou is. 

Dat wordt nog versterkt als de mensen om ons heen dit proces niet begrijpen en druk op jou gaan uitoefenen om terug te keren naar “wie je was” en hoe je je “normaal” gedroeg. Veel mensen hebben immers ontzettend veel angst, weerstand en moeite met veranderingen, zeker als het ook hun comfortzone schijnbaar bedrigt.

Het is dan ook belangrijk dat we zacht en mild zijn voor onszelf (en ook voor anderen). Het is een proces. We zijn allemaal geconditioneerd en we hebben allemaal onverwerkte trauma’s. Als je voelt dat dit té zwaar is om te dragen, als je voelt dat iets wezenlijks in je werd losgemaakt of wordt overweldigd hierdoor: neem een pauze. 

Het is oké om even een pauze te nemen van dit alles, om het even te laten sluimeren en te bezinken. En kom dan terug wanneer je je er klaar voor voelt. 

Of vraag een vriend(in) om je te vergezellen op deze bijzondere reis. Het kan goed zijn om jou te omringen met mensen bij wie je je veilig voelt, met Generators die al door een “shattering” zijn heen gegaan, bijvoorbeeld, en jou het gevoel kunnen geven dat je er niet alleen voor staat, dat we het allemaal meemaken. Want dat is ook zo. Alleen lopen de meeste mensen ervoor weg, gaan ze dus in de ontkenning, vermijding, en doen ze er alles aan om alles te houden bij wat het was. 

Denk maar eens aan de corona-pandemie: hoeveel mensen verlangden niet naar het “oude normaal,” toen die hevige schok zich aandiende dat de wereld nooit meer zal zijn als vroeger? Een “shattering” voelt gelijkaardig: het besef dat de wereld, dat jij en jouw leven, nooit meer hetzelfde zullen zijn. Maar dat betekent niet per se dat we daardoor slechter af zullen zijn. In tegendeel…

—

Medelevend bewustzijn

Dus we hebben dat stuk van “Wachten.”
Wanneer we die drive of druk voelen om iets te doen of te reageren, wat dat ook moge zijn (en dat is niet zo belangrijk), dan is de vraag: kan je jezelf toelaten om even een momentje te pauzeren en te reflecteren?

Dat is de eerste stap. Een pauze.
En dat is eigenlijk de hoofdzaak van deze Strategie. Wachten.
Dat je je even bewust wordt van het moment en hoe jij erin staat, zodat je die observerende deelnemer kan zijn in je eigen leven. Wat gebeurt hier?
Al de rest zal moeiteloos voortkomen uit dat Wachten.

Wachten om te Antwoorden.
Maar eerst… Wachten.

“Waiting, as being present and aware, is the secret to transformation.” — Mary Ann Winiger

Laten we nu even naar dat “Antwoorden” kijken.

Jouw Antwoord kan twee richtingen uitgaan.
Het is ofwel leven-gevend, herstellend, ontspannend, inspirerend, resonerend, kloppend, etc. Of het is een vorm van uitchecken, verdoven, ontkennen, in de weerstand gaan of jezelf afsluiten.

Zelfs als je “nee” Antwoordt op iets wat het leven naar jou toebrengt, wanneer iemand jou vraagt, dan kan die “nee” leven-gevend, herstellend, ontspannend, inspirerend, resonerend, kloppend, etc. zijn, omdat die “nee” correct voor jou is, of omdat datgene waar je op Antwoordt niet voor jou bedoeld is.

Ben je gevoelens van isolatie, dislocatie, eenzaamheid, hopeloosheid, etc. aan het maskeren? Kom je van een plaats waarin je je leeg voelt, onmiddellijke bevrediging wil, je verlangt naar mentaal/spiritueel/emotioneel “junk food,” of je jezelf bezig wil houden koste wat koste?

Kortom, wat is jezelf oprecht liefhebben en wat is jezelf subtiel verdoven?

Het vraagt zelfbewustzijn, mildheid en jezelf vergeven. Het gaat ‘m hier om het toevoegen van medelevend bewustzijn aan jouw leven. Want zelfs als we die Strategie van Wachten om te Antwoorden denken te kennen, dan betekent dat nog niet dat we het zomaar eventjes kunnen volgen in elk moment. We falen heel vaak. Meestal zijn we er ons pas achteraf van bewust of we die Strategie hebben gevolgd, of niet. Zo snel kan het gaan.

Iedereen gaat immers op automatische piloot.
Aaaah, die ingesleten patronen toch maar weer.
Maar er komt een tijd waarin we ons daar steeds meer bewust van kunnen worden. En een fractie van een seconde bewust-zijn van wat er gebeurt, kan al heel veel verschil maken in het wel of niet “gaan” op die automatische piloot.

Doch, we zijn en blijven menselijk.
Heel vaak zal je allicht opmerken dat die automatische piloot sterker was dan het bewustzijn dat je op dat moment had. En dat is dus heel normaal. Dat is deel van het proces. Ook al kunnen we daar danig geïrriteerd en geërgerd door raken wanneer we opmerken dat het ons alweer niet gelukt is.

Dus, hoe gaan we daarmee om?

In Human Design geven mensen vaak de indruk dat er een “goede” en een “foute” manier is als het gaat om je Strategie volgen. Als je het goed doet en dus reageert zoals je zou moeten, dan kom je vanuit je ware zelf. En als je het fout doet en dus niet reageert zoals je zou moeten, dan kom je vanuit je niet-zelf.

Dat is nogal een zwart-wit verhaal. Typisch voor de geest om zoiets op die manier te willen “meten.” En ik kan me totaal inbeelden dat je daarin schaamte voelt. Schaamte omdat je er alweer niet in slaagde om je Strategie te volgen, om te Wachten, dat je wéér op automatische piloot bent gegaan of toegegeven hebt aan de druk van de buitenwereld. 

Allicht ga je zo ook oordelen over anderen. Jouw idee van “Wachten om te Antwoorden” ga je ook projecteren op wat de ander doet. Dat is niet goed; hier hebt je niet Gewacht om te Antwoorden, oordeel je dan. (En zeker bij mensen met het Kanaal van Onverzadigbaarheid — 58-18 — kan die kritische blik erg sterk zijn, ook als je enkel Poort 18 hebt.) En dan is het de schuld van de ander dat jij daaronder lijdt. Zo praat je ook schaamte aan bij de ander.

Schaamte is nooit een goede motivator om iets te leren.

Door medelevend bewustzijn toe te voegen ga je jezelf (en de ander) niet als dusdanig labelen. Het gaat ‘m immers niet om “goed” of “fout.” Het niet-zelf is geen concept om jou schaamte aan te praten als het gaat om jouw ware zelf te omarmen. Alhoewel het soms wel werkt voor sommige mensen — angst kan mensen immers tijdelijk motiveren — is het ons veel meer van nut als schaamte niet hetgeen is wat ons vooruit drijft.

Als jij je ooit beschaamd hebt gevoeld over iets, dan weet je allicht hoe vreselijk dat voelt en hoe oprecht machteloos dat iemand kan maken. Mensen hebben elkaar vermoord voor veel minder dan schaamte. Schaamte is vaak wat ons drijft om het ergste van het ergste te doen jegens onszelf en anderen.

—

Correctheid

Het is dus belangrijk om te begrijpen dat alle acties en reacties ons brengen waar we dienen te zijn. Het gaat niet over Antwoorden op de goede of foute manier. Zelfs als je je Strategie volgt heb je nog steeds niet de garantie dat alles “goed” loopt in jouw leven. In tegendeel, soms moeten we door ervaringen gaan om iets wezenlijks te leren, en ook al kan dat erg oncomfortabel, pijnlijk, “slecht” of “negatief” voelen, toch kan het in wezen “correct” zijn. 

Heb je dan je Strategie gevolgd of niet? 

In de Human Design-community kan men daar eindeloos over discussiëren.
Wat anderen zeggen is niet belangrijk. Alleen jij weet wat correct voor jou is.

“Correct” is dus iets heel speciaal in Human Design. Dat is alweer iets wat de geest maar moeilijk kan begrijpen. Het kent geen waarde-oordeel als “goed” of “slecht,” maar is simpelweg wat we bedoelen met: “Dit was afgestemd binnen het proces waarin ik zit. Dit lag binnen de rol die ik hier te spelen heb in deze wereld, in deze specifieke incarnatie.”

M.a.w. je bedenkt het leven niet. Je forceert jezelf niet doorheen het leven. Je probeert het leven niet te maken. Je eert jouw Strategie van het Wachten om te Antwoorden, en je eert jouw Autoriteit om jouw unieke waarheid te kennen.

Jezelf hiervan bewust worden is de eerste stap.
Wat bracht jou daar in de eerste plaats? Was het jouw geest die jou aanzette om dat te doen? Ben je bezweken onder de druk van anderen om jou tot actie te bewegen? Of kwam het vanuit een diep vertrouwen in het leven, als Antwoord op wat het leven als vanzelf naar jou toebracht? 

En je weet het intussen al: de geest weet het niet. Nooit.
Het kan alleen terug reflecteren op het verleden. Dat is een van de grootse krachten van de geest die we kunnen inzetten omdat het ons bewustzijn kan vergroten. En dat is voor ons allemaal toegankelijk op elk moment. Als we onszelf maar toestaan om te pauzeren en te reflecteren. Zo eenvoudig is het.

Dus wat bracht jou in de eerste plaats naar waar je je bevindt, nadat je in actie kwam?

• was het een bepaald gevoel?
• een gedachte?
• een mening of perspectief van iemand anders?
• een gewoonte?
• een drang om jezelf te kalmeren?
• een poging om je emoties te reguleren?
• een verlangen naar iets?

Wat was het?
En wat is de boodschap hier?

Veelal, wanneer we reageren en we reflecteren op die reactie, dan gaan we een of ander overlevingsmechanisme ontdekken. Wederom, je zou je daarvoor kunnen schamen. Je zou kunnen denken dat je dus op een “foute” manier hebt gereageerd.

Alsjeblieft, veroordeel jouw overlevingsmechanismen niet. Wijs ze niet af. Hou van ze. Weer nieuwsgierig naar ze. Onderzoek ze. Ze zijn geweldige leraren!

Begrijp je waar ik hiermee naartoe wil?
Wachten om te Antwoorden lijkt zo eenvoudig, maar er bevindt zich een enorme ruimte net onder de oppervlakte van deze woorden dat jou aan boord doet gaan van een wel heel bijzondere reis. De reis van je leven! 

De reis terug naar jezelf. De reis terug naar het passagiersschap aan boord van een wel heel bijzonder voertuig — jouw lichaam — met aan het stuur die mysterieuze Magnetische Monopool die precies weet waar het jou naartoe moet brengen en langs welke wegen. En daar zit je dan, op die achterbank. In plaats van te schreeuwen en te schoppen in de hoop dat stuur te kunnen overnemen, zou je ook simpelweg kunnen genieten van de rit.

Dat is het werk dat we hier doen.
Dat is levenskunst.

—

Gevraagd worden

Richard Rudd schrijft: “Een Generator kan niets weten tot hij wordt gevraagd.”

Wow, wat een statement!

Als je terugkijkt op jouw leven dan valt het jou misschien op dat er iets interessants is aan jouw Generator-natuur. Generator-kinderen, omdat ze meestal niet correct worden begrepen, kregen niet zoveel mogelijkheden en kansen om hun natuurlijk patroon van “Antwoorden” te ontwikkelen.

Je moet eerst gevraagd worden vooraleer je de kwaliteit van jouw Antwoord kan voelen. Maar we leven in een wereld waar we verwacht worden dat we weten wat we willen zonder daarom gevraagd te worden. Dat is de Manifestor-manier van leven. We denken vaak dat we weten wat we willen, of we zijn geconditioneerd om bepaalde dingen te willen, maar we weten het pas zeker als we ergens op kunnen Antwoorden. Dat is immers de Strategie van de Generator.

Een eenvoudige vraag zoals “heb je zin in vis voor het avondeten” kan eindigen in dat weten. Maar dat betekent niet dat je daarom ook morgen zin zal hebben in vis, of elke vrijdag, of dat je überhaupt vis wil in je globale dieet.

Je kan niet zomaar iets beslissen via jouw geest als het gaat om weten wat je wil. Je kan niet met voorbedachte rade weten wat je wil. En dat is behoorlijk lastig voor de geest om te begrijpen. De geest moet net loslaten, zijn greep loslaten op jou, jouw leven en wat je doet. En jij moet jezelf toelaten om te Wachten en te ontdekken. Dat is het recept.

Hoe zou het voor je zijn als je totaal geen druk zou voelen om iets te weten tot je wordt gevraagd? Kan jij ontspannen in die ruimte van niet-weten?

Zolang je niet initieert of het leven bedenkt, ben je altijd op de juiste weg. En als je je Strategie negeert, zelfs al heb je zoveel levensenergie en potentieel in jouw Sacrale centrum, dan kan je nog in een burn-out belanden en merken dat jouw levensenergie in verval raakt. Tegen de natuurlijke stroom van het leven ingaan kost namelijk ontzettend veel energie. En van nature heeft een levend wezen eigenlijk niet echt energie om tegen zijn natuur in te gaan. Als je wat gevoeliger bent voor wat er in jouw lichaam gebeurt, dan merk je dat al heel snel.

Een van de grootste angsten van Generators is daarom de angst dat niemand hen vraagt, zodat er niets is om op te Antwoorden. Dat voelt alsof je dan niet kan deelnemen aan het leven, alsof je aan de zijlijn wordt gezet. Je kan je erg zorgen maken of je wel zal worden gevraagd, of je een kans gaat krijgen om te Antwoorden; dat gevoel van “als ik niets doe, dan zal er ook niets gebeuren.” Of, als Manifesting Generator voel je misschien dat het niet snel genoeg gebeurt. Je voelt je groeiend ongeduld en het vreet je helemaal op.

Als Generators niet kunnen Wachten om gevraagd te worden, dan kunnen ze ook niet Antwoorden. En als ze niet kunnen Antwoorden, dan weten ze niet wat correct voor hen is.

En wanneer je niet wil Wachten, dan komt er frustratie, waar je allicht al enigszins vertrouwd mee bent. En met die frustratie is het nóg moeilijker om te Wachten en vertrouwen te hebben dat iets of iemand naar jou toe zal komen.

Het wordt een vicieuze cirkel die jouw hele leven kan beheersen. Groeiende frustratie, telkens wanneer je niet Wacht en dus initieert. Want ja, het leven komt niet naar me toe en niemand zal me vragen, denk je dan, dus geloof je dat je het leven zelf moet “maken.” 

Zo gaat dat toch, nietwaar? 

Zo zijn we inderdaad al generaties lang geconditioneerd in de Manifestor-manier. Maar een Generator is geen Manifestor. Ook Manifesting Generators zijn geen Manifestors. Zij zijn Generators.

Ga er dus even voor zitten. Neem die pauze. Kijk even terug op je leven: 

• hoe proactief was jij? 
• Hoe proactief ben jij nog steeds? 
• En kan je jezelf toelaten om steeds meer op het leven te gaan vertrouwen, vanuit het Wachten om te Antwoorden?
• Hoe zou het voor je zijn om, als jou niets wordt gevraagd, simpelweg te Wachten en te kijken wat er naar jou toekomt?
• Hoeveel tijd gun je jezelf om te Wachten? Hoe redelijk is dat eigenlijk?
• Ben je bereid te ontdekken wat Wachten inhoudt? Want Wachten is geen doods iets; het zit vol rijkdom.
• Wat als je niet direct wordt gevraagd, kan je jezelf toelaten toch te Wachten, nog nét iets langer dan comfortabel voelt?
• Kan je mild zijn voor jezelf als je opmerkt dat je weer eens proactief bent geweest?

Neem het een dag per keer. Misschien wel een minuut per keer.
Heb je vandaag al Gewacht om te Antwoorden?

—

Sacrale geluiden

Hoe werkt dat dan, dat “Antwoorden?”
Het Antwoorden komt van het Sacrale centrum. Die geeft een bijzondere ja/nee-respons wanneer je wordt gevraagd. Een bijzondere respons, meestal in de vorm van Sacrale geluiden.

Als Generator ben jij bent ontworpen om het leven naar jou toe te trekken, zodat je altijd iets hebt om op te Antwoorden. Een “ja” van jouw Sacraal is een affirmatief en spontaan geluid dat vanuit jouw onderbuik komt, als respons op wat er zich aandient:

• “uh-huh”
• “ah-uhn”

Wanneer het een “nee” is, komt er een afwijzend geluid als respons:

• “unun”
• “u-uhn”

Dit kan best even oefenen zijn, om die geluiden spontaan in jou naar boven te laten komen, zonder ze met jouw geest te “bedenken,” bij voorkeur doordat iemand jou letterlijk een ja/nee-vraag stelt. Een trucje om dit te doen zonder de hulp van anderen is om in het begin — tot je meer vertrouwen hebt in je Sacrale respons — jezelf ja/nee-vragen te stellen waarbij je je vragen opneemt en daarna beluistert. Of je kan ook een AI-robot inschakelen en de robot vragen over die jou ja/nee-vragen kan stellen rond een bepaald thema, bijvoorbeeld.

Maar je kan jezelf zomaar betrappen op het maken van die geluiden wanneer je een spontaan gesprek met iemand hebt. Meestal ben je je er niet van bewust dat je die geluiden maakt, tot je erop begint te letten. Vaak kan je die geluiden ook bij anderen opmerken, wanneer je met ze praat.

Maar het moet echt vanuit de onderbuik komen. Het is dus geen woord. Het is geen taal die de geest heeft bedacht. Het lijkt soms op een soort gegrom, lijkt het wel. Veel mensen vinden het heus onbeleefd wanneer mensen al “grommend” instemmen met iets, of al “grommend” niet akkoord gaan. En toch zijn dat vaak de meest eerlijke, authentieke en waarachtige antwoorden die je maar kan krijgen.

Het proces van luisteren naar jouw lichaam (en dus jouw Sacrale respons) is een proces van overgave. En het kan soms aanvoelen alsof je een sprong in het diepe, in het onbekende waagt. Het leven is heus aan de moedigen.

Doch, waar jouw Sacrale respons “ja” zegt, wil dat niet zeggen dat je weet hoe het voor je gaat uitdraaien. Dat kan beangstigend zijn voor jouw geest. Ook is het voor de geest niet altijd even logisch. 

En daarbij komt ook nog dat als je je Sacrale geluiden gebruikt in het bijzijn van anderen, meteen iedereen tegelijk met jou hoort wat jouw waarheid is. Daar waar alle andere Autoriteiten een heel persoonlijke beleving zijn, die anderen niet zozeer kunnen horen (Emotionele helderheid krijgen, een intuïtieve hit vanuit de Milt krijgen, een Ego-wil ervaren, de frequentie van je eigen stem observeren, etc.), is het bij jouw Sacrale geluid wel meteen voor iedereen duidelijk wat jouw waarheid is. Veel Sacrale Generators houden zich daardoor in, uit angst dat die ander de waarheid simultaan zou ontdekken.

De respons is ook erg uniek.
Ik schrijf wel “uh-huh,” “ah-uhn”, “unun,” en “u-uhn,” maar wie weet hoe dat jij bij jou klinkt, laat staan dat je dat met woorden en spelling kan weergeven.

Het kan ook zijn dat er geen geluid komt, maar wel een beweging. Poort 34 in het Sacrale centrum is zo’n poort die “stom” is. Er is geen geluid. Vaak merken Generators met deze poort wel op dat ze als vanzelf in beweging komen.

Nu, in het begin kan dat heel erg verwarrend zijn. Je bent natuurlijk enerzijds geconditioneerd om te antwoorden met “ja” en “nee” of een volzin. Maar dan schieten we direct naar het hoofd. Woorden en taal zijn geen Sacrale geluiden immers.

Anderzijds is het ook zo dat wij conditionering en trauma opslaan in het lichaam. Een schijnbaar “natuurlijke” beweging van je lichaam naar iets toe of van iets weg, het schijnbaar “aan gaan” van jouw Sacraal of het krimpen van je lijf in negatie, kunnen geconditioneerde bewegingen zijn van jouw lijf vanuit een of andere overlevingsstrategie of trauma-respons. 

Het duurt dus vaak wel even voor je het onderscheid weet tussen wat jouw Sacraal jou wil vertellen en wanneer jouw respons vanuit conditionering of trauma komt. Daarom is het echt slim om altijd op jouw Sacrale geluiden te vertrouwen in het begin, en niet zozeer op wat je voelt in je lijf. Natuurlijk kan het een leerrijke oefening zijn om jouw lichaam wel in de gaten te houden wanneer er een Sacrale respons komt — dat leert jou meer over hoe jouw energie werkt.

Dus Generator of Manifesting Generator met Sacrale Autoriteit, die niet uitsluitend poort 34 als activatie in het Sacrale centrum hebben, kunnen in principe alleen hun waarheid vinden via hun Sacrale geluiden. Een Generator of Manifesting Generator met Emotionele Autoriteit, echter, kan net niet vertrouwen op die Sacrale geluiden, althans niet bij de wat grotere vragen. Daarover zo dadelijk meer.

Niettemin is het voor elke Generator, ongeacht jouw Autoriteit, belangrijk om het Sacraal “wakker” te maken en je respons te activeren, door te Wachten op te Antwoorden en te spelen met jouw Sacrale geluiden.

Lees ook dit artikel: Sacrale Autoriteit.

—

Emotionele Autoriteit

En dan wordt het nog een beetje lastiger als je Emotionele Autoriteit hebt als Generator of Manifesting Generator. Want dan neemt het allemaal een pak meer tijd in beslag.

Sacrale Autoriteit is een in-het-moment beslissing. Jouw Sacraal geeft in het moment een respons wanneer je wordt gevraagd, en zo weet je meteen wat jouw waarheid is. Maar als Emotionele Generator kan je niet op die respons vertrouwen, want als je Emotionele Autoriteit hebt, is er geen waarheid in het nu. Je moet immers eerst door jouw emotionele golf heen, tot je uiteindelijk helderheid hebt.

Als Emotionele Generator moet je dus mensen een aantal keren blijven ontmoeten of een tijdje heen laten gaan over je beslissing, zodat je door alle veranderingen in je emotionele golf heen kan gaan. Op die manier, en door daar tijd overheen te laten gaan, krijg je een helderder idee van wat afgestemd is en wat niet. 

Je zal merken dat iets zal “blijven plakken,” dat wat jouw waarheid is (een “ja” of een “nee”) zal volharden, terwijl, als je nog niet helder bent, je van het ene gevoel naar het andere gaat zonder te weten wat nu eigenlijk jouw waarheid is. Het niet kennen van jouw waarheid geeft je een soort nerveus gevoel in je buik of maag. Dan weet je dat je nog wat langer moet Wachten, want zolang die nervositeit er is, is er geen helderheid.

Het aller-lastigste is dat Wachten natuurlijk. Niet alleen Wacht je om te Antwoorden, maar moet je daar bovenop bij een beslissing ook nog eens Wachten op Helderheid. Daar komt dus heel wat Wachten bij te zien en je merkt natuurlijk dat de wereld om jou heen niet altijd dat geduld kan opbrengen. Daardoor komt er een enorme druk op ons te staan om in actie te komen. 

Voor Emotionele Generators is dit heel erg gevaarlijk. Door tijd te nemen en dus een beetje “hard to get” te spelen kan je intussen ontdekken wat veranderlijk blijkt te zijn en wat uiteindelijk “blijft plakken” dus, wat volhardend is. Want wat je nu in het moment voelt is niet per se wat je morgenochtend voelt, wanneer je wakker wordt. En dan wil je geen spijt hebben van je beslissing. 

Geef het tijd. Alleen zo kan je te weten komen welke relatie, welk project, welke keuze, of welke omgeving correct voor jou is. Vaak ontdekken we dat met vallen en opstaan, omdat het lastig is om op die manier keuzes te maken. Het vraagt immers heel veel zelfbeheersing en de angst om zo iemand of een mooie opportuniteit kwijt te raken kan natuurlijk erg aanwezig zijn.

Interessant om te weten is ook dat wanneer je je Strategie (en Autoriteit) volgt om in een relatie of project te stappen, je ook op een correcte manier daar weer uit kan stappen. Wanneer de relatie of het project niet langer kan blijven doorgaan, dan krijg je een gevoel van afronding, van voltooiing, en kan je er met een voldaan gevoel uitstappen. Het wordt lastig als je niet je Strategie (en Autoriteit) volgt om in een relatie of project te stappen, want dan kan de breuk of het beëindigen van de samenwerking erg pijnlijk en onvoltooid aanvoelen, omdat het een hele tijd kan duren eer je die pijn kan loslaten.

Natuurlijk gaat het hier weer niet om schaamte.
Soms moeten we doorheen bepaalde relaties en ervaringen gaan om lessen te leren, om onszelf beter te leren kennen en omdat die ervaringen later waardevol zullen blijken, ook al kan de geest daar kop noch staart aan krijgen. We zijn geen verlichte wezens die op elk moment weten wat goed voor ons is. We kunnen niet op elk moment ons ware zelf eren. We zullen keer op keer falen om onze Strategie (en Autoriteit) te eren en de geest zal steeds opnieuw dat falen inzetten om zijn zaak te bepleiten.

Het is een proces. En hoe meer we ons bewust worden van dit proces en bepaalde patronen die zich uitspelen, hoe makkelijker het wordt om onze Strategie (en Autoriteit) te volgen. Het is dus een proces van vele jaren waarin we niet alleen leren begrijpen wat die Strategie (en Autoriteit) inhoudt, maar waarin we onszelf ook vele malen tegenkomen. Het is dan ook een transformatie die plaatsvindt op celniveau. En het duurt al zo’n 7 jaar voor de meeste cellen in ons lichaam zich vernieuwen, vooraleer je jezelf dus kan herprogrammeren, indien je tenminste de boodschap voldoende correct herhaalt.

Een ander aspect van Emotionele Autoriteit is ook dat het vooral gaat over beslissingen die een grote impact op je leven en/of dat van anderen hebben. Voor kleine, alledaagse beslissingen kan je in principe wél op je Sacrale respons vertrouwen. Maar voor de beslissingen die meer impact hebben, is het slim om eerst door jouw emotionele golf te gaan en te Wachten op Helderheid. Wat jij een kleine of grote beslissing vindt, hangt vooral af van de eventuele nervositeit die je voelt als je de beslissing gaat nemen.

Lees ook dit artikel: Emotionele Autoriteit.

—

Generator-natuur

Het is niet echt een geheim maar als je om je heen kijkt in de wereld, dan lijkt het wel een geheim te zijn, gezien we omringd zijn door manifestatie-geobsedeerde mensen. 

En dat is niet wat Generators zijn.

Jij licht gewoon helemaal op wanneer iets opwindends voorbij komt of jou benadert. En vaak merk je het niet eens op omdat je zo geconditioneerd bent om je door het leven heen te “denken.” Maar wanneer het gebeurt, dan brengt het jou in beweging. Jouw hele innerlijke energie wordt in beweging gebracht. Jouw levensenergie gaat stromen. Heb je het al eens opgemerkt?

De Generator-gelukzaligheid is speels, creatief, communicatief (ja, hoor, ook op jouw eventuele eigenzinnige, introverte manier), energetisch en ook vaak productief (op een vervullende manier). Voor mensen die geen Generators zijn lijkt jouw energie erg sappig en aantrekkelijk. Daarom houden wij ervan om in jouw gezelschap te vertoeven, tenminste, als je je in die gelukzalige staat bevindt natuurlijk, als jouw Sacraal “wakker” is.

Jij bent hier om de wereld mooier, rijker en opwindender te maken. Jij gaat ervoor werken. Je helpt het te creëren. Je bouwt het. En je werkt samen met anderen om zelfs verder te kunnen gaan dan wat we ons tot nog toe hebben kunnen inbeelden.

Jij hebt een omhullende, omhelzende aura.
Nu, wat betekent dit?
Het betekent dat jij alles en iedereen in je opneemt. Ja zeker, alles. En iedereen. Het “aangename” en het “onaangename.” Kan je het voelen?

Natuurlijk kan het daar wat minder voelen.
De gelukzalige staat is jouw ideale staat, maar jeetje, in wat voor wereld leven wij? En toch ben je deel van de grootste groep mensen: ongeveer 70% van de wereldbevolking zijn Generators!

Maar o jee, de conditionering.
De niet-zelf geest aan het werk.
Het is vaak pijnlijk om te aanschouwen.

Er is niet alleen die manifestatie-geobsedeerde maatschappij waarin we leven, maar ook heel veel Generators die niet doen wat hen opwindt. En daarom moet de hele wereld met hen mee-lijden. Generators dragen dus een behoorlijke verantwoordelijkheid voor de sfeer van de wereld. We leven in een wereld met een niet-zelf “vibe,” gecreëerd en vastgehouden door al die Generators die vanuit hun niet-zelf geest leven.

En het gaat ‘m hier weer niet om schaamte. Het is een uitnodiging. Want jij hebt de kracht om écht verandering te brengen in deze wereld. En het gaat ‘m dan ook om die kracht terug te claimen, een Generator per keer.

—

Geïnitieerd worden door het leven 

Laten we het eerst en vooral even over Generators en Manifesting Generators hebben. Als je geen verbinding hebt tussen een motor-centrum (het Hart, de Solar Plexus, de Wortel, en/of het Sacraal) en het Keelcentrum, dan ben je een Generator.

Als je die verbinding tussen een motor-centrum en het Keelcentrum wél hebt, dan ben je een Manifesting Generator. Generators en Manifesting Generators hebben altijd een gedefinieerd Sacraal centrum.

Generators hebben de neiging om meer vloeiend te zijn, terwijl Manifesting Generators eerder intens zijn. En ze hebben beiden hun uitdagingen.

En wanneer we het hebben over “Wachten om te Antwoorden,” dan gaat het over:

• Wachten om geïnitieerd te worden door het leven.
• Het leven naar je toe te laten komen.

Zo eenvoudig is het.
En toch… het is een uitdaging, niet?

Wederom, in deze manifestatie-geobsedeerde cultuur waarin we allemaal voortdurend worden gepusht en geconditioneerd om de wereld in te gaan en ons leven te “maken,” begrijpen we vaak niet eens wat “geïnitieerd worden in” betekent. We begrijpen wat “initiëren” betekent, maar “ergens in geïnitieerd worden” is een heel andere ding.

Geïnitieerd worden door het leven = geïntroduceerd worden in iets door het leven.
Met andere woorden, je dient gewoon te Wachten tot het leven jou ergens toe uitnodigt. Ken je de uitdrukking: “When life throws you a curveball…?”

Het leven brengt ons voortdurend dingen zodat we daarop  kunnen Antwoorden. Je ziet iets op televisie en plotseling voel je iets in je wakker worden. Je komt een oude bekende tegen en opeens voel je je geïnspireerd door nieuwe ideeën. Je bent een boek aan het lezen en opeens realiseer je je iets.

Dat soort initiaties dus.
En dat is iets anders dan “initiëren,” waar jij degene bent die iets bedenkt en opzettelijk triggert om te krijgen wat je wil. Of waar je opzettelijk bij iemand gaat aankloppen om een bepaalde situatie te creëren.

Geïnitieerd worden door het leven betekent eenvoudigweg dat je Wacht om te Antwoorden op mogelijkheden en kansen die naar jou toekomen. Je gaat er niet naar op zoek. Je gaat ze niet najagen of de boel forceren.

Don’t be life’s stalker. Be life’s lover.

“De Generator zal Antwoorden op de veranderlijkheid van het licht, van de hitte en van de wind. Het zal Antwoorden op de verandering van de uitdrukking op iemands gezicht. Het zal Antwoorden op een geluid in de ruimte. Het zal  Antwoorden op wat dan ook. Maar het kan niet initiëren.”
— Ra Uru Hu

Ik heb het al gehad over wat het betekent om te Antwoorden en hoe je dat doet. Enerzijds kan je dus Sacrale Autoriteit hebben en kan je leren vertrouwen op je Sacrale respons en Sacrale geluiden. Anderzijds kan je ook Emotionele Autoriteit hebben en moet je dus Wachten op Helderheid, voor je weet wat correct is voor jou.

Ook het proces van Antwoorden kan anders zijn tussen een Generator en een Manifesting Generator, los van de Autoriteit. Een Manifesting Generator beweegt zich immers razendsnel door het leven en slaat soms de Sacrale geluiden over om onmiddellijk tot actie over te gaan. 

Het kan bijzonder zijn om als Sacrale Manifesting Generator te beseffen dat ook jij Sacrale geluiden hebt en je je daar dus op kan afstemmen door iets langer en vaker op de pauzeknop te drukken voor je tot actie overgaat. Tegelijk kan dit een van de grootste uitdagingen zijn voor een Manifesting Generator, om net dat ietsje meer geduld te cultiveren in je leven. En al helemaal als je als Manifesting Generator Emotionele Autoriteit hebt. Niettemin kunnen de cadeau’s heel erg groot zijn, als je dat implementeert.

—

Generators vs. Manifesting Generators

Generators,
herhaal wat ik schrijf:

• alles ontvouwt zich met tijd.
• “I go with the flow.”
• Ik vertrouw mijn eigen veerkracht.
• Ik eer de onderliggende ritmes en cycli van de natuur.

Deze konden makkelijk jouw mantra’s zijn.
Schrijf ze op post-its. Steek ze in jouw telefoon als herinneringen. Maak er bovendien je eigen versie van.

Voor Generators gaat alles over het cultiveren van je kernstabiliteit. Het is bijna alsof je daarmee de hele wereld verankert. Jouw kernstabiliteit houdt alles op z’n plaats. De hele wereld leunt op deze stabiliteit. Jouw Strategie van Wachten om te Antwoorden redt de wereld.

Het kan interessant zijn om daarom in de Activeringsreeks van de Gene Keys te duiken om het Pad van Kernstabiliteit te contempleren tussen jouw Gene Keys in de Sfeer van Uitstraling (Radiance) en de Sfeer van het Levensdoel (Purpose). 

Het cultiveren van deze kernstabiliteit gaat over het afstemmen op jouw innerlijke tempo, mee-stromend met de ritmes en de cycli van de natuur. En ik heb persoonlijk gezien hoe Generators zich aangetrokken voelen tot het ontdekken en onderzoeken van deze ritmes en cycli. Veel Generators die ik ken zijn gevoelig voor hun innerlijke seizoenen, de seizoenen van de natuur en de eb en vloed van het leven. Het is deel van jouw natuur en het is hoe jij oprecht jezelf kan leren begrijpen, alsook ontdekken wie je bent.

Manifesting Generators echter, ook al zijn ze in de eerste plaats Generators, zijn dynamischer in hun energie. Ze ervaren vaak meer levensdrang, een sterk voortstuwende energie die hen heel snel in beweging kan brengen. Maar de schaduwzijde hiervan is te vroeg in actie komen zonder rekening te houden met wat er echt binnenin je speelt.

Het is best interessant, want een Manifesting Generator lijkt een soort hybride met zowel Generator- als Manifestor-kwaliteiten in zich. Bijna alsof er een deel van jezelf is dat het Manifestor-type belichaamt binnenin een Generator-type. Het creëert deze levensdrang die niet alleen wil creëren, maar ook een sterke en eigenwijze visie draagt voor wat het wil creëren, een dynamiek die makkelijk kan omslaan in koppigheid en ongeduld.

Beteugel jezelf. Het zou zonde zijn om telkens die onderstroom te missen door jouw ongeduld. Als Manifesting Generator ben je een dynamische Generator met levensdrang die werkelijk de hele wereld energie kan geven, maar… wanneer je te vroeg in actie schiet, dan kan het ook makkelijk een destructieve kracht worden.

Ontspan en laat het leven naar je toe komen.
Geduld. Geduld. Geduld.
En je zal dat woord nog vaak moeten herhalen. Geduld.
Dat is jouw enige mantra. Geduld.

En of je nu een Generator of een Manifesting Generator bent, je hebt sowieso opwinding nodig in wat je doet. “Buig mee met de wind en geniet van de tuin,” zegt Rosy Aronson.

Laat het leven door jou stromen.
Sta jezelf toe om een voertuig voor die energie te zijn.

Jij hebt een diepe, ontvankelijke aanwezigheid.

Je bent een responsief wezen.
Wacht tot het leven naar jou toe komt. Wacht tot het leven jou doet “aan gaan.”

Door te Wachten word je een magisch zwart gat dat aantrekt. Jouw Sacrale energie, levensenergie, trekt iedereen binnen jouw omwenteling. En toch, je denkt dat door niets te doen, niemand jou ooit zal vragen. Dat is gewoonweg Manifestor-propaganda.

—

Manifesting Generator-meesterschap

Nadat de  Generator heeft gereageerd volgens haar Strategie, dan gaat zij door alle fasen van de klassieke ontwikkeling: van de fase van vastzitten naar het krijgen van een doorbraak en terug naar een fase van vastzitten.

Manifesting Generators daarentegen kunnen onmiddellijk in actie schieten na het volgen van hun Strategie (en het eren van hun Autoriteit), zonder eerst doorheen al die fasen van meesterschap te moeten gaan. Daardoor gaan ze zich vaak aan een hoger tempo vooruit bewegen, waardoor ze ook stappen overslaan. 

Het is je vast al overkomen dat je als Manifesting Generator daarom vaak terug moet keren op je stappen, maar dat hoeft geen probleem te zijn als je je Strategie hebt gevolgd. Het is geen tijdverlies, want je leert eruit hoe je de dingen efficiënter kan maken en dat is dan weer een waardevol geschenk aan de wereld.

Het grappige is dat geen van beiden, Generators noch Manifesting Generators, daardoor sneller of beter zullen zijn dan de ander. Zowel Generators als Manifesting Generators gaan door de fasen op een verschillende manier. De ene manier is niet beter dan de andere, maar gewoon “anders.” Ze komen ook beiden met hun uitdagingen en voordelen.

Ook kan het zijn dat je als Manifesting Generator de Sacrale geluiden overslaat, zoals ik al eerder schreef. Als iemand jou vraagt of je graag vis wil voor het avondeten, dan merk je misschien op dat je opstaat en naar de koelkast loopt om de vis al uit te halen om klaar te maken, terwijl je niet eens “ah-uhn” (ja) hebt gezegd. 

Dat is ook een typische trek van Manifesting Generators om onmiddellijk in actie te willen schieten. Alleen wil dit niet zeggen dat je dan ook echt die vis wil. Dus als je opstaat en naar de koelkast wandelt, merk je misschien dat je helemaal geen zin hebt in vis. Het lijkt dus alsof je nog eens moet Antwoorden op die beweging, voor je het zeker weet.

Vraag jezelf (of laat je vragen): “Heb ik wel zin in vis,” terwijl je al voor de koelkast staat om de vis eruit te halen?
En daar komt het geluid. 

“Unun.” (Nee.)
Oh, toch niet? Oké, dan niet. Vis terug in de koelkast. Koelkastdeur dicht. Stel me een andere vraag.

Ook kan je als Manifesting Generator baat hebben bij het onderzoeken van zowel de Manifestor-strategie als de Generator-strategie. Ondanks dat je als Manifesting Generator het grootste potentieel in jou draagt, zul je vaak komaf moeten maken met zowel de Manifestor-boosheid als de Generator-frustratie. Daardoor kunnen Manifesting Generators wel eens het meest onberekenbare en ongeduldige Type zijn.

Als Manifesting Generator hangt jouw voldoening en tevredenheid heel erg af van jouw vermogen om geduldig te zijn. Daardoor heb je misschien het gevoel dat je vaak dingen op de harde manier moet leren, wat allicht vaak zo is. Want elke keer als je zonder te Wachten ergens in springt, ga je op veel weerstand botsen, van zowel anderen als van het leven zelf. 

Niettemin ben je hier als Manifesting Generator, net als de Generator, om te doen waar je van houdt. Maar je “weet” niet waar je van houdt, tot je ergens op Antwoordt. Je kan dat “houden van” niet met de geest bedenken. De geest heeft die informatie niet (maar kan wel allerlei verhaaltjes bedenken, als je wil). En het is niet omdat je in het verleden ergens van hield, dat dat nog steeds zo is. Je vindt dan ook jouw waarheid enkel door het eren van je Autoriteit. Telkens weer opnieuw. Hoe onlogisch en irritant dat ook kan zijn voor de geest.

De frustratie en de boosheid komen wanneer je geen voldoening of tevredenheid ervaart. Ze zijn dus wijze leermeesters. Daarom is jouw Strategie (en ook jouw Autoriteit) belangrijk, maar zelfs dan zul je je keer op keer moeten afvragen of wat je doet jou nog steeds voldoening schenkt, want dat kan onderweg nog al eens veranderen. Gelukkig kan je natuurlijk op elk moment bijsturen door opnieuw je Strategie en Autoriteit te volgen. Laat jou desnoods nog een keer vragen.

“Hou je nog steeds van dit werk?”
“Unun.” (Nee.)
Oké, tijd voor iets anders.
En dan Wacht je alweer om te Antwoorden.

Eens je hebt Geantwoord, beste Manifesting Generator, neemt jouw manifesterende kracht het van je over, indien je je Strategie op de correcte manier hebt gebruikt en je ook jouw Autoriteit hebt geëerd. 

Wanneer je die manifesterende energie niet ervaart, kan je je afvragen of je op een correcte manier voor jou in een nieuwe ervaring bent gestapt. Maar in tegenstelling tot Generators hoef je niet eerst iets meester te worden door doorheen je frustratie heen te werken (de fasen van vastzitten en doorbraken), maar kan je onmiddellijk nieuwe ervaringen opdoen.

De uitdaging is echter om de rauwe kracht en aanwezigheid van de Manifestor binnenin je in balans te brengen met het geduld en de overgave van de Generator binnenin jezelf. Je bent dan misschien wel een Krijger, maar ook een Boeddha.

—

“Pure” Generator-meesterschap

De weg van de “pure” Generator (als je dus geen Manifesting Generator bent) is daardoor misschien een beetje minder dramatisch, omdat je niet zozeer in aanraking komt met ongeduld en boosheid zoals een Manifesting Generator dat doet, alhoewel die uitdagingen nog steeds in je Human Design-grafiek kunnen zitten, maar dan op andere plaatsen dan in jouw aura.

De Generator is hier in de eerste plaats om meesterschap te bereiken. En dat is een weg van lange adem — zeker niet van onmiddellijke bevrediging; best uitdagend in deze manifestatie-geobsedeerde maatschappij. Als Generator ga je dus door een hele resem aan stadia, ook al kan het soms aanvoelen alsof je vastraakt en met periodes niet meer vooruitkomt. Dat hoort erbij.

Het moment dat je het gevoel krijgt dat je vast bent komen te zitten, weet je eigenlijk dat je net voor een doorbraak staat. Daardoor zit je nooit echt vast, maar jammer genoeg geven heel veel Generators op voor de doorbraak komt. Dus in dat aspect hebben Generators dan ook weer geduld nodig, het leren ontspannen in het gevoel van vastzitten, in plaats van het koste wat kost te proberen veranderen. 

Nu is het zo dat als je je Strategie hebt gevolgd, je altijd de kracht hebt om door die fasen van vastzitten heen te bewegen. En daardoor kan je immense voldoening en tevredenheid ervaren. Als je je Strategie niet volgt, dan lijkt het logischer dat je bij het gevoel van vastzitten dan niet de kracht vindt om door te zetten. Doch, opgeven kan ervoor zorgen dat je weer ruimte vrijmaakt voor dingen die beter afgestemd zijn.  

Echter, als je op het correcte pad bent en je geeft op bij het gevoel van vastzitten, dan is het erg moeilijk om meesterschap te bereiken. De meeste Generators bereiken dus geen meesterschap omdat ze zich niet bewust zijn van hun eigen natuur, hun Strategie en de verschillende fasen waar ze doorheen moeten om die ultieme voldoening te kunnen vasthouden. Ze gaan dus van het ene naar het andere, maar geven op voor de echte doorbraken zich aandienen.

Bovendien weet niemand hoe lang zo’n fase duurt. Dat niet-weten en het onbekende voelt voor de geest ontzettend oncomfortabel. Dat is dan ook vaak het punt waarop we onze Strategie (en ook onze Autoriteit) in de steek laten.

—

Generator-signatuur

De signatuur van een Generator is tevredenheid en voldoening. Dat wil zeggen dat als jij correct leeft als jezelf, dit eigenlijk jouw natuurlijke staat van zijn is: tevreden en voldaan. Tevreden met wat je doet. Een voldaan gevoel in het leven.

Als het gaat om het ervaren van die tevredenheid en voldoening, dan denken veel Generators dat ze moeten stuiteren van opwinding vooraleer het “genoeg” is. Maar in realiteit gaat het niet om de superlatieven, maar net om een diepe, stabiele, eerder zacht-aanvoelende tevredenheid. Een soort van innerlijke rust waarbij je dankbaarheid voelt voor jouw leven, voor wat je doet, eerder dan een of ander extatisch gevoel.

Tevredenheid kan heel eenvoudig zijn. Er is niets wat je “meer” hoeft. Wat je doet en voelt is genoeg. En dat kan in deze wereld best een uitdaging zijn, waarin we worden gepusht om altijd maar méér te willen en grootser te denken. 

We kennen de betekenis en de ervaring van “genoeg” amper nog.
We denken altijd dat er méér moet zijn. Het moet grootser, uitbundiger, over-the-top.

Maar dat is niet zo.

Het leven is best zacht wanneer je tevreden bent. Misschien wel heel “gewoon” en dat voelt net goed. Het is een soort moeiteloosheid. En “méér” of een superlatief gevoel vraagt altijd meer inspanning. Maar het is net de ontspanning waar het om gaat. Ontspannen tevredenheid. Tevreden met genoeg. Het is genoeg en dat voelt goed. Je ontspant je in de wetenschap dat je leeft als jezelf en je precies doet wat correct voor jou is, wat jouw geest (of anderen) daar ook van mag vinden.

Heb je dat ooit al ervaren?

Frustratie is dan ook jouw grootste leermeester. Want wanneer tevredenheid omslaat in frustratie, dan weet je dat er iets aan de hand is dat jouw aandacht nodig heeft. Nu is het zo dat elke Generator momenten van frustratie ervaart. Het leven is niet altijd koek en ei. Soms vergeten we onze Strategie te volgen; soms lukt het ons niet onze Autoriteit te eren. Soms lijkt (vooral voor de geest die een bepaald beeld heeft van hoe iets moet zijn) alles even vierkant te lopen. Dat hoort bij het leven. Dat is maar zo menselijk.

Daarnaast hebben we ook elke dag te maken met de niet-zelf wereld waarin de meeste Generators gefrustreerd rondlopen en dus zorgen voor de collectieve “vibe” die we allemaal ervaren. Het is dus vaak erg lastig om in zo’n wereld jouw eigen weg te volgen, gezien het vaak kan aanvoelen alsof je een andere kant op gaat dan iedereen om jou heen. Zoals wanneer je wil stoppen met roken, maar iedereen om jou heen aan het roken is en jou zelfs telkens weer die sigaret aanbieden. Niet makkelijk. Dat vraagt moed en doorzettingsvermogen — dat vraagt geduld en zachtheid, niet alleen met de ander, maar ook met jezelf.

Telkens wanneer je frustratie ervaart, dan weet je dat je op een kruispunt staat. Weet dan ook dat het altijd tijdelijk is. Frustratie is geen definitieve staat van zijn. We leven in een dualiteit waarin alles in het leven op en neer gaat. 

Op elk moment biedt het leven jou kansen aan om die frustratie te transformeren in tevredenheid, en je hoeft daar vaak helemaal niets speciaals voor te doen. Simpelweg door het volgen van jouw Strategie en Autoriteit lost die frustratie na een tijd vanzelf op, en merk je dat dat gevoel van tevredenheid weer opkomt. 

Soms maakt frustratie deel uit van het leven en raakt het niet zo even opgelost. Dan merk je allicht dat jouw Strategie en Autoriteit geduld en vertrouwen van jou vragen. Frustratie wordt pas een diep lijden wanneer je de verhalen van jouw geest over die frustratie gaat geloven, in plaats van vertrouwen te hebben in het leven zelf.

En wow, wat heeft jouw geest hele boekdelen aan verhalen om jou te verleiden het heft weer in handen te nemen en jouw Strategie en Autoriteit te verlaten. Maar er is niets wat jouw geest kan doen om die frustratie op te lossen. Het antwoord ligt immers niet in de geest, maar in de overgave aan een diepere, innerlijke leiding die we ontdekken via het volgen van onze Strategie en het eren van onze Autoriteit.

Kortom, Generators (en Manifesting Generators) kunnen maar beter heel erg vertrouwd raken met die frustraties. Ze zijn niet jouw vijand, maar net een oude vriend die te pas en te onpas even (of wat langer) opduikt om jou te vertellen dat verandering zich allicht spoedig aandient. Ga er lekker een pint mee drinken, zoals oude vrienden doen, maar pin je er niet op vast. Er is immers geen probleem. Maar er is wel een interessant bewust-zijn.

—

De “manifesterende” Generator

En wow, wanneer het leven zorgt dat je “aan gaat,” beste Manifesting Generator: KNAL!
Het lijkt wel of de Manifestor binnenin jou wakker wordt en opstaat, en kan jij manifesteren, zeg!

Als Manifesting Generator ligt de uitdaging in “met je verlangens samen zijn.” Het gaat niet om die verlangens te manifesteren. Het gaat om het “zijn” met je verlangens. Totdat het moment aanbreekt waarop jij prompt in een creatieve kracht verandert. Er is immers een correcte timing voor alles. En als Manifesting Generator is het normaal dat jij veel te snel wil gaan.

Kan jij eenvoudigweg “zijn” met je verlangens? Kan jij leven in die anticipatie?
Er gewoon bij zitten, ze ervaren, ze voelen, maar er (nog) niet op handelen?
Lastig!

Wanneer de Manifestor in jou wakker wordt en opstaat komen er nieuwe uitdagingen aan. Veel van de Manifestor-kwaliteiten en strategieën komen nu naar de oppervlakte, maar… er is de uitdaging van het nodig hebben van een bepaalde hoeveelheid autonomie en vrijheid om vooruit te bewegen, veel meer dan bij een Generator.

Je hebt geen toestemming nodig, maar een goed-geïnformeerde Manifesting Generator wordt door de hele wereld gedragen. Dus, terwijl je Wacht om te Antwoorden is het zeker een goed idee om tijd te spenderen aan het verzamelen van informatie en om de mensen die je gaat dienen te leren kennen, en om de mensen te informeren wiens leven je gaat impacteren.

Diepgaand luisteren. Dat is waar het hier om gaat. Vanuit een houding van vertrouwen en geduld. En dat kan een heuse uitdaging zijn wanneer je met je verlangens zit en je voelt alsof je elk moment uit elkaar gaat barsten als het leven niet snel genoeg met een opportuniteit naar je toe komt.

Denk aan die sprinters die klaar staan aan de startlijn. Een voet voor de ander. Wachtend op het groene licht. De spanning kan soms ondraaglijk zijn. Maar als je te vroeg vertrekt, dan wordt je gediskwalificeerd. En dat wil je natuurlijk niet.
Leren ontspannen wanneer je de spanning voelt. Wat een opgave!

Diepgaand luisteren creëert een zachter, meer geaard, afgestemd en verfijnd pad voor jou om in beweging te komen. Wees eerst een Boeddha, daarna een Krijger. Je moet eerst het pad voelen met je hele lijf voor je in actie komt. Jouw buikgevoel is niet genoeg. Je moet die “ja” voortdurend blijven voelen en horen doorheen jouw gehele lichaam bij elke stap die je zet. En dan zul je je plotseling in een stroomversnelling bevinden… Gaan met die banaan!

Nu, wat betekent dit nu precies?
Ik weet het. Het klinkt allemaal zo fascinerend, maar hoe maak je dat praktisch?

In mijn ervaring hoef je eigenlijk niet echt iets te “doen” met deze informatie, behalve het laten bezinken. Ga er een tijdje mee zitten. Contempleer het. Keer er keer op keer naar terug, telkens wanneer je er aan denkt. Forceer het niet. Laat het als vanzelf komen.

Het gaat ‘m immers niet om het doen. Het gaat ‘m niet om proactief zijn of de controle pakken en het eens lekker allemaal voor elkaar gaan krijgen. Dat op zich is al een heel agressieve aanpak die erg aanleunt bij forceren, maar daar zijn we ons vaak niet van bewust, omdat we geconditioneerd zijn om proactief te zijn. 

Het is gek, maar wat het leven als erg agressief, ingrijpend en forcerend ervaart, voelt voor ons, geconditioneerde mensen, eigenlijk veel zachter. Dat is omdat we zo gewend zijn aan het proactief zijn, dat we niet meer opmerken hoe agressief en ingrijpend dat eigenlijk is.

Neem je tijd. Zie het als een oefening.
Het leven komt vanzelf naar je toe wanneer je jezelf opent, wanneer je voldoende ruimte creëert. En dan zul je weten… niet via de geest, maar met jouw hele wezen. Dan ga je het, als het ware, belichamen.

—

Ken jezelf

Het zou zomaar eens “egocentrisch” kunnen worden bevonden, hoe Generators (en Manifesting Generators) eigenlijk van nature op zichzelf focussen. En toch is dat hun ware natuur. Jij bent hier om jezelf te kennen, om heel erg vertrouwd te worden met jouw eigen energie. En dat is hoe jij het best ten dienste kan staan van het grotere geheel.

Gek, toch?

We worden voortdurend gepusht om te focussen op anderen. Dat is maar zo beleefd. Maar dat is niet wat leidt tot Generator-tevredenheid. Sterker nog, het is pure afleiding. Het is uitputtend en je Sacrale motor gaat er niet van aan.

In de spirituele wereld word je net gezegd om zoveel mogelijk naar binnen te keren. En dat is precies wat een Generator zou moeten doen: de blik op jezelf richten, op je innerlijke wereld. Want door te focussen op jezelf leer je jezelf beter kennen. 

Daarom zijn leringen zoals de Gene Keys zo uitermate geschikt voor Generators (en Manifesting Generators). Niet alleen leert een Manifesting Generator geduldiger te zijn dankzij de wereld van de Gene Keys, maar globaal wordt er van jou verwacht dat je de blik naar binnen richt en gaat contempleren. Pauzeren en contempleren. Met veel mildheid en geduld met jezelf en het leven.

Ideaal!

Als Generator is het dus net goed om je focus op jezelf te richten en naar binnen te keren. Ook als dat betekent dat andere mensen jou het oordelend etiket “egocentrisch” opplakken. Die oordelen komen vanuit conditionering of vanuit het feit dat zij geen Generators zijn en dus ook niet weten hoe natuurlijk het voor je is om op die manier te focussen.

Vooral Projectors kunnen het nogal lastig hebben met de zogezegde zelfobsessie, omdat zij van nature hun blik op de buitenwereld richten en niet hier zijn om zichzelf te kennen, maar om anderen te kennen. Zij kunnen hun rol dus niet naar behoren vervullen als ze hun blik voortdurend op zichzelf zouden richten, of veel inspanning leveren om zichzelf te leren kennen door op die innerlijke wereld te focussen (daardoor kunnen de Gene Keys net voor veel vervorming zorgen bij Projectors). Projectors leren zichzelf kennen door te focussen op anderen, op een meer indirecte manier dus. En Projectors moeten dus ook begrijpen en respecteren dat dat voor Generators anders werkt.

Zo zie je maar dat veralgemeningen helemaal uit den boze zijn. Van zodra we ergens een regeltje van willen maken, sluiten we een boel mensen uit en trekken we de hele balans scheef. Elkaars unieke design respecteren levert veel meer op en dat begint natuurlijk met het respecteren en omarmen van jouw eigen unieke design.

Feit is, zonder jezelf te kennen als Generator, zonder vertrouwd te raken met jouw eigen energie, wéét je niet waar jouw Sacraal van aan gaat. Dan heb je maar te gokken. En dan wint vaak jouw geest als het gaat om beslissingen nemen. Jouw geest heeft immers maar een ieniemienie ingangetje nodig om de boel terug over te nemen. Voor je het weet trap je alweer in die valkuil. Aaaaah, wat een proces! Het is er eentje van vallen en opstaan, van herinneren en terug vergeten — een dans met het leven en met eigen, unieke wezen.

Alhoewel iedereen stevig in contact moet staan met diens innerlijke Autoriteit (en die word je alleen gewaar door diep te leren luisteren naar jouw lichaam), hebben Generators in het bijzonder die focus op zichzelf nodig, zodat zij kunnen begrijpen wie ze werkelijk zijn, want zij dragen de hele wereld. Een Generator die zichzelf niet kent kan immers een erg destructieve kracht voor de wereld worden. En een Generator die zichzelf kent en weet hoe hij of zij diens energie op een gezonde manier kan inzetten, die kan de wereld veranderen.

—

Werk en slaap

Generators mogen in principe pas gaan slapen wanneer ze vol tevredenheid hun Sacrale energie helemaal hebben uitgeput. Gaan ze eerder, of gefrustreerd slapen, dan ervaren ze niet zo’n verkwikkende slaap.

Daarom zei Ra wel eens: “Generator-kinderen hebben geen bedtijd.”
Net omdat het zo belangrijk is dat Generators pas gaan slapen als ze al hun energie uitgeput hebben. Geen bedtijd dus. In tegenstelling tot de andere Types, die moeten gaan slapen nog voor ze uitgeput zijn. Deze Types kinderen zijn wel gebaat met een bedtijd, zodat de ouders erover kunnen waken dat ze niet uitgeput raken.

Het klinkt misschien gek maar als je correct leeft en werkt als jezelf, dan heb je een ander slaappatroon, dan wanneer je niet correct leeft en werkt.

De meeste mensen lopen behoorlijk gefrustreerd rond als het gaat om werk. Ze doen niet het werk waar ze van houden of halen er geen voldoening uit, maar voelen wel de druk om geld te verdienen, bijvoorbeeld. En daarvoor moeten en zullen ze vaak heel wat van hun eigen natuur compromitteren.

Vaak is het zo dat mensen dan heel veel slaap lijken nodig te hebben. Misschien merk je dat je niet toekomt met 8 uur, maar meer slaap nodig hebt. Of je merkt misschien dat, ondanks dat je elke nacht 8 uur slaap krijgt, je ’s morgens niet echt fris wakker wordt en het lijkt alsof een deel van jouw batterij niet opgeladen raakt.

Dit zijn maar enkele voorbeelden van wat er kan gebeuren als je niet correct leeft als jezelf. Terwijl vele Generators die wel correct leven en werken ons vertellen dat ze vaak met veel minder slaap toekomen en ’s morgens helemaal opgeladen wakker worden, dat ze dus een verkwikkende slaap ervaren, ook al slapen ze minder dan de aangeraden 6 tot 8 uur per nacht. 

Natuurlijk is dit voor elke Generator een uniek gegeven, dus het is zeker niet de bedoeling om jou te gaan spiegelen aan een bepaald aantal uren slaap. Jouw lichaam laat jou weten wat correct voor jou is. En dus alleen jij weet wat correct voor jou is.

Er is zoiets magisch aan het werk doen waar je tevreden mee bent, waar je voldoening uit haalt. Het lijkt alsof die tevredenheid zich afstraalt op jouw omgeving. Dan lijkt het alsof alles op z’n plooien komt: hoe je gezin loopt, je relaties, de andere dingen die je doet in je leven, je gezondheid, je slaapkwaliteit, etc. 

Correct werk doen als Generator is een heel krachtig iets.

En het maakt niet uit wat voor werk het is. Het gaat ‘m niet alleen over je dagjob, bijvoorbeeld, maar over zowat alles wat je als activiteit kan beschouwen. Wanneer je in de tuin aan het werken bent, wanneer je een hobby uitoefent, wanneer je sport, wanneer je aan zelfzorg doet, etc.

Een Generator gedijt heel erg op activiteit en doen. Als het maar correct voor je is. Dan kan je een hele dag bezig zijn en ’s avonds erg moe maar voldaan onder de lakens kruipen. En dan word je ’s morgens wakker met het heerlijke gevoel dat je alweer aan een nieuwe dag vol activiteit mag beginnen.

Als Generator moet je dus jouw energiebatterij helemaal opgebruiken voor je gaat slapen. Is ie nog niet helemaal leeg, dan zal dat een negatief effect hebben op de slaapkwaliteit. En met zo’n verkwikkende slaap laadt jouw energiebatterij zich weer helemaal op om daarna fris aan de dag te beginnen. Het lijkt ook alsof het opladen sneller gebeurt als je correct leeft als jezelf, waardoor je minder slaap nodig hebt. Zo houdt je de gezondheid van je batterij ook intact.

Ook de Sacrale geluiden en de innerlijke Autoriteit helpen bij het onderhouden van de gezondheid van jouw energiebatterij. Wanneer jouw Sacraal immers “uhn-uhn” (nee) zegt tegen een activiteit, dan wil dat zeggen dat er op dat moment geen energie is voor die activiteit. Als je toch doorzet, dan ga je merken dat je de activiteit niet met een tevreden gevoel kan afronden, of dat je veel te snel moe wordt en je je energie dus niet efficiënt genoeg hebt ingezet. Ook dat leidt tot frustratie en slechter slapen, en natuurlijk de dag nadien niet met een volledig opgeladen batterij aan de dag te moeten beginnen.

Of het kan zijn dat jouw Sacraal “ahuh” (ja) zegt, maar je geest zegt “nee” of je denkt dat je het beter niet doet (om die of die reden). Ja, dan compromitteer je alweer je energie, want dan zit je met al die energie die beschikbaar is voor die activiteit, maar je doet er niets mee. En dus vervorm je als het ware jouw Sacrale energie — je onderdrukt het of houdt het binnenin — wat alweer een negatief effect heeft op jouw welzijn, op de gezondheid van jouw energie-batterij en op de kwaliteit van jouw slaap. Ook dat resulteert in frustratie.

Je zou kunnen zeggen dat jouw Sacrale Autoriteit (en bij emotionele Autoriteit duurt het gewoon wat langer eer je die helderheid hebt) een soort energie-meetsysteem is, een graadmeter van je vitaliteit, waardoor je, als je je Autoriteit eert, steeds op een efficiënte, correcte en gezonde manier met jouw energie omgaat. En nee, dat is niet altijd even logisch voor de geest, die denkt te weten of je ergens energie voor hebt of niet, die denkt te weten waar jij wel of niet van houdt of wat je graag of niet graag doet. Maar de geest weet het eigenlijk niet. Dat is iets wat het lichaam bepaalt. 

De geest zal proberen jou telkens aan het twijfelen te brengen. Zo zit de geest nu eenmaal in elkaar. Het is geconditioneerd om aan het roer van jouw leven te staan en pakt die kansen ook om als de autoritaire leider op te treden in jouw leven. De geest wil helemaal niet dat jij jouw Strategie en Autoriteit volgt. Het is dus een belangrijke oefening om niet te luisteren naar wat jou geest allemaal aan verhalen zit te vertellen over hoe het leven moet zijn, wat jij moet doen en wat hoort en wat niet, maar om die geest te laten praten en intussen jezelf toch de ruimte te geven je af te stemmen op jouw Strategie en Autoriteit.

—

Generator-relaties

Hoe werkt die Strategie dan als je twee Generators bij elkaar zet en geen van beiden dus een gesprek of een relatie mogen initiëren?

Het is best grappig om hierover na te denken. Zie je ze al eindeloos Wachten?

Natuurlijk is dat niet zo praktisch, als beiden Wachten.
Een van beiden zal toch het initiatief moeten nemen. Een gesprek aanknopen is dan een beetje als een “gokje” wagen in veel gevallen, waarna je wel je Strategie kan gebruiken eens het gesprek op gang is gekomen. 

• Voelt het nog steeds goed om dit gesprek te hebben?
• Gaat het gesprek de juiste kant uit? 
• Voel je je nog steeds gelukkig in de relatie? 

Dat zijn allemaal ja/nee-vragen die je jezelf kan stellen om je Strategie en Autoriteit te kunnen blijven volgen.

Als de ander zich ook bewust is van zijn/haar Type en Strategie, dan kan je elkaar natuurlijk bewust die vragen stellen. Dan vraag je een respons of Antwoord van de ander, wat binnen die Strategie past. Als de ander dan “ja” zegt (een affirmatief Sacraal geluid laat horen of emotionele helderheid na een tijd “verwerken”), laat hem of haar dan ook die vraag aan je terugstellen, zodat ook jij weet of het een “ja” is of niet. Want je bent natuurlijk met twee in een relatie en dus moeten beide Strategieën gerespecteerd worden.

Als je dus de ander een vraag stelt, dan weet je nog niet wat je zelf wil.
Dus moet de vraag ook terug aan jou worden gesteld om het zeker te weten.

En zo kunnen Generators samen hele “Sacrale gesprekken” voeren, doorspekt met ja/nee-vragen om voortdurend die respons bij elkaar en bij zichzelf te checken.

Het is erg boeiend voor mij, als Projector, om zo’n gesprek te aanschouwen.

—

De Generator-Projector dans

Hoe gebeurt die wisselwerking tussen deze twee Types?

Als we gaan kijken naar jouw aura, als Generator (of Manifesting Generator), dan zien we een open, omhelzende  aura. Jouw aura opent zich naar andere aura’s toe en omhelst ze.

Daarom is het voor jou enorm belangrijk om correct te Antwoorden. Want je wil natuurlijk geen aura omhelzen die niet correct voor je is. Dat kan ronduit ondraaglijk voor je zijn.

De Strategie van Wachten om te Antwoorden bepaalt wie of wat jij toelaat in jouw aura. En daardoor, door die openheid, ben jij ook in het bijzonder ontvankelijk voor conditionering.

De Projector, daarentegen, heeft geen open en omhelzende aura, maar een gefocuste, penetrerende aura, een aura die gericht is op de G-centra van andere mensen en die ook de aura van de ander diepgaand kan penetreren. Dus ook voor de Projector is het belangrijk om de Strategie correct te gebruiken, te Wachten op de Uitnodiging en de Herkenning.

Een Projector wil immers geen aura penetreren die niet correct voor haar is. Ook dat kan ronduit ondraaglijk zijn. Daarom is die Strategie alweer zo ontzettend cruciaal.

En als het correct is, dan krijgt de Projector als het ware toestemming om die aura te penetreren. Als het niet correct is, dan kan dit een averechts effect hebben, namelijk dat jij, die door de Projector-aura in jouw Generator-aura gepenetreerd wordt, dit niet wenst en er daardoor dus een onaangename situatie ontstaat.

En dan hebben we de dans van deze twee aura’s.

De Generator en de Projector zijn immers ontworpen om samen te werken. 

Als jij, als Generator, de kans krijgt om te Antwoorden en dat antwoord “ja” blijkt te zijn, dan ga je extra energie van het Sacrale centrum kunnen delen met de Projector. Daardoor ervaar jij tijdelijk een soort van extra vitaliteit in de Sacrale motor. Het lijkt wel alsof het Sacraal “aan gaat.”

En wanneer de Projector zich (h)erkend voelt, dan ontvangt zij een deel van die levenskracht die zij nodig heeft om optimaal te kunnen functioneren.

Samen vormen jullie dan een team. Een team waarin focus en middelen uiterst belangrijk worden. Een opwaartse spiraal waarin vaardigheden en middelen uitermate goed kunnen worden ingezet, vanuit wederzijds respect en wederzijdse appreciatie voor elkaars uniekheid.

Daardoor ga jij excessieve energie ontladen vanuit het Sacrale centrum in ruil voor de begeleiding van de Projector. En de Projector ontvangt daardoor levensenergie wanneer zij jouw energie aan het gidsen is, wanneer jouw aura wordt gepenetreerd door de aura van de Projector.

Dus, hoe werkt zo’n dans?

Eerst en vooral dient jij de Projector uit te nodigen. 

Dat is een belangrijk begin.

Het is niet aan de Projector om jou uit te nodigen. Het is aan jou, als Generator, om de Projector uit te nodigen. Daardoor kan er zich wel wat angst afspelen bij de Projector die zich afvraagt: “Ga ik ooit uitgenodigd worden?”

Indien die angst te groot wordt, of indien de Projector zich laat leiden door die angst, dan gebeurt het wel eens dat een Projector jou gaat uitnodigen, met alle gevolgen van dien.

Maar wanneer jij een Projector uitnodigt, dan kan deze samenwerking een kans krijgen. 

Vervolgens is het wel belangrijk dat die Projector jou vraagt of jij wil samenwerken. Dus het is niet omdat jij die Projector uitnodigt, dat het daarmee allemaal koek en ei is.

Nee, die Projector moet ook jou gaan vragen: “Wil je met mij samenwerken?”
Of mechanisch gezien: “Mag ik jouw aura penetreren?”

En dan is het aan het Sacrale centrum om daarop te Antwoorden: “Uhuh” (ja) of “uhn- uh” (nee). (Bij emotionele Autoriteit kan daar wel wat tijd over gaan en zal de Projector jou meermaals moeten vragen.) En wanneer het antwoord een “ja” is, dan pas kunnen jullie de samenwerking aangaan.

Er zijn natuurlijk wel een aantal dingen die kunnen gebeuren wanneer zo’n dans zich in beweging zet.

Bijvoorbeeld: voor jou kan het nadelig zijn wanneer de Projector niet begrijpt wat het betekent om ergens energie in te investeren, wat het betekent om zo’n bijdrage aan energie te leveren in een situatie. Want de Projector heeft geen gedefineerd Sacraal en genereert dus geen eigen energie. Projectors worden geboren met een hoeveelheid energie waarmee ze het moeten doen voor de rest van hun leven. En dus zijn uitnodigingen uiteraard heel erg welkom om op jouw energie te kunnen mee surfen.

Maar het gebeurt wel eens dat de Projector niet beseft wat dat precies inhoudt en daardoor die energie als vanzelfsprekend neemt en jou niet echt respecteert of apprecieert in jouw bijdragen.

Ook kan het gebeuren dat jij ervaart dat de Projector eigenlijk helemaal niet voorbereid is op de uitnodiging en dat deze te weinig ervaring heeft met het gidsen van de middelen of de energie die jij aanreikt. Vaak komt dit door ontoereikend studeren en oefenen tijdens het Wachten op de Uitnodiging en daardoor gaan zich vaak meer problemen voordoen dan er worden opgelost.

En dit kan natuurlijk voor jou enorm frustrerend werken. Daardoor kan je al snel wantrouwig worden en merk je dat je stopt met Antwoorden op het gidsen van de Projector. Vervolgens wordt daardoor de Projector natuurlijk geconfronteerd met het niet meer verkrijgen van de energie, geen toegang meer hebben tot de energie, waardoor er bitterheid kan optreden.

En ook voor de Projector kunnen er nadelen aan verbonden zijn.

Het is bijvoorbeeld jouw levenskracht, als Generator, die bepaalt welke interactie mogelijk is in de samenwerking. En soms kan het voor de Projector als heel erg beperkend ervaren worden. Enerzijds beperkend als jij niet antwoordt, niet de Strategie gebruikt waarmee jij bent ontworpen en daardoor vooral vanuit jouw niet-zelf opereert.

En anderzijds kan de levensenergie vanuit het Sacrale centrum voor de Projector overweldigend zijn. En dat hangt natuurlijk af van de openheid bij de Projector, van de hoeveelheid ongedefinieerde centra de Projector heeft.

En het is die overweldigende levenskracht die er dan voor zorgt dat de Projector niet langer zicht heeft op de situatie en daardoor ook niet grondig kan gidsen. Daardoor gaat de Projector jou weg duwen. De Projector wil terug naar de eigen aura om terug bij te komen, om terug tot zichzelf te komen. En dan komt er natuurlijk frustratie bij jou.

Wanneer jij je gefrustreerd voelt en je niet langer opent voor de samenwerking, valt de energie weg en voelt de Projector zich op haar beurt niet langer (h)erkend. Zij kan dan een afwijzing voelen. En zo wordt de Projector dan ook wantrouwig jegens jou, of jegens Generators in het algemeen.

Wow!
Het is wat, nietwaar?
Daarom is het volgen van die Strategie (en ook het eren van je Autoriteit) essentieel.

Tussen deze samenwerking dien jij dus als Generator de Projector uit te nodigen en de Projector moet jou vervolgens vragen. Maar jij moet je er dus ook van bewust zijn dat je de Projector van nature vaak overweldigt en haar dus de ruimte dient te geven om zich op een gegeven moment terug te trekken in de eigen aura. Om terug te keren naar de “baseline” van de eigen aura. Het is dus volstrekt normaal dat de Projector niet voor langere tijd in jouw aura kan vertoeven. Aan jou om dat te respecteren. Aan de Projector om natuurlijk haar innerlijke Autoriteit te volgen om te weten wanneer genoeg genoeg is.

En Projectors dienen te blijven studeren en oefenen en vaardigheden te ontwikkelen wanneer ze Wachten op de Uitnodiging, zodat ze de vaardigheid hebben wanneer ze correct worden herkend.

Generators zijn degenen die weten hoeveel energie nodig is om iets gedaan te krijgen, om ergens aan te werken. Generators zijn degene die weten hoeveel energie het leven kost. En de Projector, ondanks dat zij deze energie kan gidsen en in goede banen kan leiden, dient dat te respecteren en te appreciëren en niet als vanzelfsprekend te nemen. De energie is een geschenk voor de Projector, maar het is niet diens eigen energie.

En zo gaat de dans verder en verder.

En dit is het lot van de Generator en de Projector die elkaar nodig hebben om hun levensdoel te kunnen leven. Ze kunnen niet zonder elkaar.

En daarom zijn Strategie en Autoriteit bij deze beide types en hun wisselwerking met elkaar van levensbelang.

—

Tot slot

Als Generator ben jij hier om je over te geven aan het vertrouwen dat het leven naar jou toekomt. Jij bent dan ook een Boeddha-wezen.

Als Manifesting Generator ben jij hier om je eerst over te geven en daarna te gaan manifesteren. Je moet eerst voelen of het jou voldoening schenkt, anders word je een destructieve kracht. Jij bent dan ook een Boeddha-krijger.

“Het bestaan weet waar je woont,” zei Mary Ann Winiger.
We hoeven het niet op te zoeken. Het leven komt vanzelf naar ons toe.
En als Generator (en Manifesting Generator) ervaar jij jouw aura als een grote aantrekkingskracht, zonder dat je daar iets voor hoeft te doen.

Beste Manifesting Generator, er zijn tijden waarin het nodig zal zijn om jezelf tegen te houden en wanneer je dat niet doet, dan leer je iets over tijd en timing. Als je niet geduldig kan zijn dan ga je mensen van je weg duwen en met je hoofd herhaaldelijk tegen een bakstenen muur aanlopen.

Beste Generator, jouw leven draait rond ritme. De ene dag is het ritme zacht en stil, en de andere dag is het vol lawaai en drama. Het lijkt wel alsof je in een soort unieke dans bent verwikkeld.

Het vraagt heel wat veerkracht om bij het proces te blijven.
Maak je geen zorgen. Zorgen zorgen er alleen maar voor dat je je bemoeit met het natuurlijke ritme van het leven. Laat het proactief zijn maar los.

Obstructies zijn een natuurlijk deel van het ritme van het leven. En obstructie is niet hetzelfde als weerstand. Weerstand is wanneer je vecht tegen de obstructies.
Ken jij het verschil?

Beste Generator, er is geen groter potentieel voor creatieve creaties dan bij jouw Type. Maar ga jouw creatieve kracht niet schikken uit angst om niet genoeg te hebben, of niet (goed) genoeg te zijn.

Zeg tegen jezelf: Ik stel me open om het leven door mij heen te laten stromen. Maak het jouw mantra. Met jouw yin-aura nodig je het leven uit om bij je binnen te komen. Jij bent immers gebouwd voor duurzaamheid, niet voor snelheid.

Beste Manifesting Generator, jouw aura is yin én yang, een fusie of strijd tussen vrouwelijke en mannelijke polen. Jij hebt een soort wildheid in jouw energie, de energie van een krijger. En ook al ben je ook een Boeddha, de uitdaging ligt erin om stilte en overgave in balans te brengen met jouw krijger-natuur.

Weet jij het?

• Wanneer ben jij aan het forceren?
• En wanneer laat je de natuurlijke flow toe?

Probeer het uit en observeer.
Experimenteer!

—

Vond je dit waardevol?

Doneer via Stripe ⊹ Doneer via Paypal

---

---