Voor Ra Uru Hu, de grondlegger van Human Design, Type, Strategie en Autoriteit toevoegde in 1997 en 1998, werkte men in Human Design met twee andere Types: een design “to do” en een design “to wait” (ook wel “to be” genoemd).

Later werden dat de Manifestor (“to do”), Generator (“to wait”), Projector (“to wait”) en Reflector (“to wait”).
En dan hebben we ook nog de hybride, de Manifesting Generator (“to do”).

In mijn vorige blog vertelde ik al waarom de Manifesting Generator op een mechanisch niveau nog steeds in de kern een Generator is, maar met een Manifestor-kwaliteit.

Maar over deze Types is zoveel meer te vertellen.

—

To do

Mensen met een design “to do” zijn Manifestors en Manifesting Generators.
Mensen met een design “to do” weten eigenlijk niet wat het is om een design “to wait” te hebben, omdat ze dat nooit kunnen ervaren. Hun constante motor-Keel verbinding is altijd aanwezig en doorheen die lens ervaren ze dan ook hun leven.

Doordat die motor-Keel verbinding altijd aanwezig is, merk je bij deze Types heel vaak een soort ongeduld of rusteloosheid wanneer er niet voldoende of niet snel genoeg actie aan bod komt in hun leven of in hun relaties. Ze zijn natuurlijk omringd door zo’n 60% aan designs “to wait”, wat dus het merendeel van de wereldbevolking is.

Designs “to do” worden dan ook uitgedaagd om op een gezonde manier om te gaan met die rusteloosheid en dat ongeduld. An sich kunnen ze dus los van de ander in actie komen, maar dat betekent niet dat ze daardoor ongeremd en ongemoeid kunnen doen. Het kan nog steeds voor heel veel weerstand in hun leven zorgen, zeker als er een tekort aan bewustzijn is of het aan empathie ontbreekt over wat de impact van hun doen is op de ander, hoe zij de ander met die motor-Keel verbinding conditioneren.

Ra voegde daar uiteindelijk een Strategie aan toe van Informeren (Manifestors) en Responderen (Manifesting Generators, alsook eventueel Informeren als extra Strategie).

Beide Types zijn dus actie-gericht:

• een Manifestor neemt actie vanuit een innerlijke impuls die niet vanuit de mind komt;
• een Manifesting Generator neemt actie vanuit respons.

Maar ondanks die actiegerichtheid hebben ze nog steeds te dealen met een wereld om hen heen waarin veel mensen net moeten Wachten om actie te ondernemen. Door te Informeren kan de Manifestor weerstand elimineren en meer vrede ervaren, ook al heeft de Manifestor geen toestemming nodig om te doen, en door te Responderen eert de Manifesting Generator diens Generator-natuur die vraagt om een Sacrale respons om te weten waar hij of zij diens energie beschikbaar voor heeft.

Maar zowel Manifestors als Manifesting Generators zijn, in tegenstelling tot de andere Types, in staat om behoorlijk snel te schakelen in actie of in hun doen, daar waar de andere Types dus veel meer tijd nodig hebben. Met de nuance natuurlijk dat sommige Manifestors en Manifesting Generators emotionele Autoriteit kunnen hebben, waardoor ze worden uitgedaagd om het onderscheid te maken tussen wanneer ze actie ondernemen vanuit helderheid en wanneer ze beïnvloed worden door hun emoties.

—

To wait

Mensen met een design “to wait” zijn dus de Generators, Projectors en Reflectors. We noemen het ook wel een design “to be” omdat het in de kern veel meer gaat over het leven naar je toe laten komen en je bewust worden van die subtiele dynamiek en synchroniciteit. Eigenlijk zijn designs “to wait” altijd enigszins afhankelijk van de interactie met anderen en de wereld om hen heen, en dus is het belangrijk dat zij zich ook bewust worden van die interactie en vooral van de kwaliteit en de conditionerende invloed daarvan.

Met een design “to wait” wil dat niet zeggen dat je niets meer kan doen en gewoon maar wat zit te wachten. Nee, je leven gaat natuurlijk nog altijd door. Je gaat nog steeds naar de keuken om eten klaar te maken als je honger hebt en doet daarna nog steeds de afwas. We gaan ervan uit dat een gezond mens, ongeacht “to do” of “to wait” als design, ook nog steeds voldoende energie heeft om dagelijks te functioneren in de benodigde inspanningen om zichzelf te kleden, te voeden en voldoende voor zichzelf te zorgen.

Waar het om gaat is dat een design “to wait” de uitdaging krijgt om te weten waar de grens ligt in dat doen. Een uitdaging om een bewustzijn te ontwikkelen dat respect en liefde heeft voor zichzelf en ook kan herkennen en erkennen wat de ander in diens leven brengt. Dus waar ligt de grens tussen zelf de energie kunnen opbrengen daar waar die beschikbaar is, en het verbinden met bondgenoten die een deel van de energie kunnen inbrengen, daar waar je het niet uit jezelf kan halen en de ander of een of andere planetaire invloed nodig hebt?

Dat is het evenwicht dat een design “to wait” moet leren bewaren, wat Ra dan later praktischer maakte met de Strategie van Responderen (Generators), Wachten op een Uitnodiging (Projectors) en een volledige maancyclus Wachten (Reflectors), om een ingang te creëren tot het bewustworden van die vaak subtiele energetische interacties tussen mensen en hun aura’s en de kosmische invloeden.

Een design “to do” kan daardoor veel meer onafhankelijk van de ander opereren, daar waar een design “to wait” net uitgedaagd wordt om banden aan te gaan vanuit hun Strategie van Wachten. Ze Wachten daarbij op de juiste connecties die een verbinding maakt tussen een motorcentrum en de Keel, opdat er energie beschikbaar komt voor actie.

Elk Type heeft dan ook diens eigen rol te vervullen als in Generators zijn hier om te bouwen en te werken doorheen respons; Projectors zijn hier om hun “zien”, bewustzijn, expressie, richting geven en transformatie-potentieel te delen wanneer deze verwelkomd worden en op basis van hun unieke configuratie, en Reflectors worden uitgedaagd om zich bewust te worden van hoe ze door hun omgeving worden beïnvloed, wat heel veel tijd en het durven “proeven” van die conditionering in al zijn facetten van hen vraagt om tot helderheid te komen.

Bij een design “to wait” zijn timing en de juiste interacties dus absoluut cruciaal.

—

To speak

Sommige designs “to wait” hebben ook een specifieke configuratie waarbij ze wel een gedefinieerde Keel hebben, maar zonder verbinding met een motorcentrum. In dat geval zou je kunnen spreken van een design “to speak”. Ze hebben in dat geval wel een constante flow van energie om bv. hun intuïtie of oplossingen uit te spreken vanuit de Milt, expressie te geven aan zichzelf of hun visie en ervaringen uit te spreken vanuit het G-centrum, of woorden en verhaal te geven aan hun gedachtenprocessen vanuit de Ajna.

Maar we weten uit mijn vorige blog ook dat dat allemaal Projecterende kanalen zijn. Omdat er geen consistente motorenergie aanwezig is, kan je ook met een design “to speak” nodeloos veel energie verspillen en uitgeput raken, als je steeds weer gaat spreken daar waar niet geluisterd wordt of jouw boodschap niet verwelkomd worden. Dus ook daar is het slim om te Wachten op juiste timing en je Strategie van Responderen of Wachten op een Uitnodiging in te zetten.

Zelf vind ik dat een design “to speak” geen meerwaarde biedt als Type, maar dit eerder een nuance is binnen een design “to wait”, waar de nadruk dus nog steeds ligt op Wachten.

—

Het verschil tussen Generators en Manifesting Generators

Hoe zit het dan met die Manifesting Generators die eigenlijk toch wel Generators zijn in de kern?
Beide Types hebben een Strategie van Responderen, ook al is het ene Type een design “to do” (Manifesting Generator) en het andere Type een design “to wait” (Generator). Hoe werkt dat dan met die respons?

Generators zijn een design “to wait” dus zij moeten wachten op een aansluiting tussen een motorcentrum en de Keel. Er kan een directe respons zijn, maar dat betekent niet dat ze ook meteen kunnen doen. Ze moeten nog steeds wachten op de juiste timing.

Bv. Mary Ann Winiger is een Sacrale Generator die respondeerde op Ra’s vraag of ze een boek wou schrijven. Maar het duurde nog 2 jaar vooraleer ze effectief in de doe-modus kwam en het boek tot schrijven kwam.

Het is dus niet omdat een Generator een respons krijgt, dat hij of zij ook onmiddellijk in actie kan gaan. De energie kan beschikbaar zijn om iets te doen, maar dan nog is het van belang dat ze in actie komen op het juiste moment, en daarvoor moeten ze dus wachten op die motor-Keel verbinding vanuit interactie met anderen of de planetaire transits.

Dit komt omdat de Generator dus geen consistente motor-Keel verbinding heeft en daarom moet wachten tot die tot stand komt alvorens er op een meer moeiteloze en afgestemde manier van de beschikbare energie gebruik gemaakt kan worden.

Een Manifesting Generator, daarentegen, zou meteen kunnen doen na de respons en hoeft dus niet te wachten. Maar er moet wel eerst een respons zijn, een bevestiging van het Sacraal dat er energie beschikbaar is voor dat doen. De Manifesting Generator, ook al is dit een design “to do”, kan niet zomaar innerlijke impulsen gaan volgen als er niet eerst een Sacrale respons is. Maar eens die Sacrale respons er is kunnen ze in principe in het moment gebruik maken van die beschikbare energie, gezien zij een consistente motor-Keel verbinding hebben.

—

Emotionele Autoriteit

En dan hebben we nog de nuance van de emotionele Autoriteit natuurlijk: dat maakt dat sommige Manifesting Generators en Manifestors toch moeten wachten op helderheid voor ze in actie kunnen komen, ongeacht innerlijke impuls of respons, ongeacht dat design “to do.”

Want met emotionele Autoriteit is er geen waarheid in het moment.
Daardoor zullen deze Manifesting Generators en Manifestors toch een periode van “wachten” moeten inlassen om eerst door hun emotionele golf te gaan. Pas als er emotionele helderheid is dient de juiste timing zich aan om in actie te komen.

De mate waarin emoties gemoeid zijn in het ervaren van die innerlijke impuls als Manifestor of tijdens het responderen van de Manifesting Generator, zal bepalen of beide Types direct in actie kunnen komen of eerst de emotionele lading moeten kwijtraken, zodat hun actie gedreven wordt door helderheid en niet door emoties.

In dat proces zullen de Manifesting Generator en de Manifestor hun eigen emotionele proces moeten leren kennen, alsook de mate waarin ze enige nervositeit ervaren dat hen vertelt dat ze alsnog langer moeten wachten (of niet). Dit maakt dat deze twee Types met emotionele Autoriteit dus niet zomaar actie kunnen ondernemen op hun impulsen of hun respons, ongeacht of ze informeren of niet.

—

Kritiek van Zeno Dickson

Zeno Dickson was een van Ra’s eerste-generatie studenten die Human Design naar Amerika hielp brengen begin de jaren ’90 van de vorige eeuw. Zij studeerde actief bij Ra en maakte het persoonlijk mee dat Ra met de vier Types en diens Strategieën kwam in 1997. Zij twijfelde sterk aan de meerwaarde van Ra’s toevoegingen.

Haar kritiek ging als volgt:

• de nieuwe Types (Manifestor, Generator, Projector, Reflector) zeggen meer over wat de Types doen: Manifesteren, Genereren, Projecteren en Reflecteren respectievelijk.
• maar daardoor valt er een essentiële helderheid weg die door de designs “to do” en “to wait” wel heel erg duidelijk was: hoe deze Types precies opereren.
• verder is het lastig om te interpreteren wat deze namen nu precies betekenen: wat wordt verstaan onder “projecteren”, bv.? Ze zijn dus voor heel wat interpretatie vatbaar wat voor verwarring en misverstanden kan zorgen.
• uiteindelijk is het ook lastig om die termen toe te schrijven aan slechts één Type, want iedereen projecteert, reflecteert, manifesteert en genereert, al zal de ene dat op een consistente en de ander dat eerder op een inconsistente manier doen. De namen geven echter de indruk dat alleen een Manifestor manifesteert, een Generator genereert, een Projector projecteert en een Reflector reflecteert.

Je kan enkele video’s van Zeno bekijken waarin ze hierover vertelt: video 1 en video 2.

De nieuwe namen zijn volgens Zeno dan ook verwarrend en misleidend. Het insinueert dat een Manifestor altijd kan manifesteren, een Generator altijd kan genereren, een Projector altijd kan projecteren en een Reflector altijd kan reflecteren. Je zou ze evengoed ook Initiators, Bouwers, Bewustmakers en Spiegels kunnen noemen.
In de kern klopt dit natuurlijk wel, als in: het zijn inherente kenmerken van de verschillende aura’s die opereren met een bepaalde frequentie en die een bepaalde rol innemen in het grotere geheel. Een Projector kan het projecteren van bewustzijn op de wereld niet uitzetten, net zoals een Reflector niet kan stoppen met reflecteren en spiegelen. Zo opereren ze nu eenmaal en de mate waarin ze in hun kracht staan zal bepalen of dit opereren constructief of eerder destructief zal zijn.

Het probleem met deze namen is echter dat ze een groot deel van de mechanica missen, namelijk dat sommige Types moeten Wachten, en andere Types niet hoeven te Wachten, dat sommige Types bondgenoten nodig hebben terwijl andere Types onafhankelijk van anderen kunnen opereren. En waar wordt er dan op gewacht? Op die motor-Keel verbinding die nodig is om energie in de vorm om te zetten als het gaat om actie en doen.

Ra heeft dat enigszins proberen opvangen met het toevoegen van de Strategieën: Informeren, Responderen, Wachten op een Uitnodiging en een volledige maancyclus Wachten. Die brengen dan an sich ook hun eigen uitdagingen met zich mee, want wat betekent dat dan? Er is eeuwige discussie bijvoorbeeld over wat een uitnodiging is voor de Projector. Veel mensen voelen zich daardoor bijna verlamd en angstig om nog iets te ondernemen als ze geen overduidelijke of bijna tastbare, formele “uitnodiging” krijgen. En de realiteit is dat dit niet altijd even duidelijk is, maar de waarheid zich veel meer afspeelt in de subtiliteit en nuance van een design en diens interactie met de wereld om zich heen.

“To do” en “to wait” binnen de context van het unieke design is dan natuurlijk veel sprekender en helderder, met een uitnodiging om zich echt te gaan verdiepen in dat unieke design en het experiment aan te gaan om te ontdekken hoe dat design dan precies werkt, zonder zich te verliezen in de interpretatie of het potentieel dogmatische van Ra’s latere toevoegingen.

Voor Zeno gaat Human Design over bewustzijn en werken aan je bewustzijn. En daar volg ik haar volledig in. Ik kan begrijpen waarom de namen van de vier Types voor veel verwarring kunnen zorgen en bijna een dogmatisch karakter gaan aannemen zonder dat mensen de onderliggende mechanica begrijpen. Zeno zag dan ook heel goed dat Type afgeleid is uit de definitie in een design, en dat bewustzijn rond die definitie ons veel meer brengt dan overkoepelende schijnbaar weinigzeggende labels, waardoor mensen niet meer in staat zijn om basis-mechanica te herkennen en te begrijpen.

—

Mijn conclusie

Mij zal het een worst wezen of je liever werkt met het onderscheid tussen “to do” en “to wait” of de vier Types gebruikt om te begrijpen hoe aura-mechanica werkt, of zelfs geheel jouw eigen indeling en namen bedenkt, zolang het gebruik van deze onderverdelingen bijdraagt aan het bewustworden van wat het is om jezelf te zijn in een omgeving die jou niet altijd begrijpt of anders opereert, en het anderzijds ook jouw communicatie, interactie met en begrip van de ander ondersteunt.

Dus ik kies voor empowerment daar waar het soms aan die bekrachtiging en dat inzicht of bewustzijn ontbreekt.
Afhankelijk van hoe we dat bewustzijn tot stand kunnen brengen, gebruik ik heel veel verschillende facetten en elementen uit de Human Design-leringen, -perspectieven en -benaderingen — het is een kwestie van de ander ontmoeten daar waar hij/zij zich bevindt i.p.v. de ander te overtuigen zich te verplaatsen naar daar waar ik me bevind.

“Any limitation in the way you perceive your design is your own.” — Zeno Dickson

—

Meer leren?
Neem deel aan mijn Living Your Design-cursus.
Klik hier voor meer info >
Klein cadeautje omdat je deze blog hebt gevonden: voeg waardebon “LYD2024” toe aan jouw winkelwagentje (bij het afrekenen) om €47 korting te ontvangen op je deelname aan de cursus.

—

Vond je dit waardevol?
Ondersteun mijn werk door me op een koffietje te trakteren:

Doneer via Stripe ⊹ Doneer via Paypal